Βάσω Μπρατάκη, «Ο τόπος μου»

Ο τόπος μου είναι γεμάτος με παιδιά
στον ορίζοντα των ματιών τους
τα όνειρα των ανθρώπων σκοτωμένα πρωινά
όταν γύπες με σκοτεινά κοστούμια
στα γαμψά τα νύχια τους κρατούν τη μοίρα μου
κι απλώνουν τις πανάκριβες γραβάτες τους
θηλιές που πνίγουν το φως της μέρας

Και γω μακρινέ αδελφέ
να παλεύω στον ίσκιο του σταυρού μου
να διώξω μακριά τα φτερά της απελπισίας,
κοράκια που κράζουν με φωνές του Άδη
την ώρα που ευγενείς πατρίκιοι
ρίχνουν κλήρο στ’ αλωνάκι του φεγγαριού
να ιδούν ποιος τα ιμάτια θα πάρει
της σταυρωμένης μου αξιοπρέπειας
δολοφόνοι ανθρώπων και θεών.

~
από τη συλλογή Η εποχή των χαμένων ποιητών, εκδ. Δωδώνη, 2012
πηγή

Η ποιήτρια Βάσω Μπρατάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1963. Ζει και εργάζεται στα Γιαννιτσά. Έχει μαθητεύσει στη ζωγράφο Μαρία Καζάζη στα μυστικά του ιμπρεσιονισμού. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1983 με ένα ποίημα που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 1337 του περιοδικού «Νέα Εστία».
Ποιητικές συλλογές:
«Τα ερωτικά – Δοκιμές», ιδιωτική έκδοση, Αθήνα, 1985
«Νύχτα ηνίοχος», εκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2010
«Η εποχή των χαμένων ποιητών», εκδ. Δωδώνη, Αθήνα, 2012