Νεκταρία Μενδρινού, «Τραγούδια»

Ακούω τώρα
τα παλιά τραγούδια,
εκείνα, που ’χα πρωτοανακαλύψει
στην εφηβεία μου
και εσύ, θυμάμαι,
χαμογελούσες τότε και έλεγες
«ω, μα αυτά
είναι της εποχής μου!»
και ύστερα
παρέμενες σιωπηλός στις αναμνήσεις τους.
Ακούω πάλι
τα παλιά τραγούδια
αχ, ρε πατέρα,
έπρεπε να ’χαμέ γνωριστεί
χρόνια πριν.

~

από τη συλλογή Σύννεφα στο νερό, εκδ. Μελάνι, 2018

Η Νεκταρία Μενδρινού γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977 και σπούδασε στη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 2003 διατηρεί φαρμακείο στον Αποκόρωνα του νομού Χανίων. Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε ομαδικές ποιητικές συλλογές, σε λογοτεχνικά περιοδικά, σε ποιητικά ημερολόγια και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα γαλλικά και στα γερμανικά. 

Τίτλοι βιβλίων: Αειθαλή και φυλλοβόλα (2009). Κοχύλια από χρόνο (2014). Σύννεφα στο νερό (2018)

Ευχαριστώ τη διαδικτυακή φίλη μου Αγγελική που μου έστειλε το ποίημα