Δημήτρης Καφετζής, «Resistance!»

 Αυτοί οι ουρανοί είναι καρφιά στο τσιμέντο της ταράτσας.
Μέρες τώρα απλά περπατάω.
Τα βήματα δεν είναι σαν άλλοτε βαριά.
Πριν και μετά ανάμεσά τους δεν υπάρχει.
Μόνο τέλος.
Το κάθε μικρό τέλος.

Δεν ακούω τους ήχους που κάνουν τα κόκαλά μου.
Το δέρμα μου δε δέχεται καν τις ευτελείς μου αποδείξεις.
Τα μάτια μου δεν παρατηρούν, δεν ξέρω αν κοιτούν ακόμα.
Μόνο μια γραμμή υπάρχει εκεί, ούτε καν η σκέψη της.

Δεν εκτελώ εντολές.
Βαγόνια πάνω σε ράγες
οι βρισιές μου κι ο βήχας μου είναι δεκάρες βιαστικών νεκρών
περιμένοντας κάποιο λεωφορείο για την επόμενη στάση.
Κι οι γραμμές αυτές παράλληλες σιωπές.
Η γεωμετρία Riemann είναι ένα ακόμα μηδενικό

– πάνω της άλλωστε κάθισαν με μαύρη μπίρα στα χέρια δυο δυνατά
φάλτσα μπάσα,
γι’ αυτό σου λέω, κάποτε ο ήλιος θα βγει πίσω από τη συνοικία των
αριθμών.

Είναι χειμώνας μιας άνοιξης ίσως.
Ίσως τα ίσως να είναι μερικά μηδενικά ακόμα.

Το μελάνι πάγωσε
κι αύριο 7:24΄ – ο χρόνος αυτός θα μοιάζει μια ακόμα ουτοπία.
~
από τη συλλογή Ροές, εκδ, Ιωλκός, 2015
πηγή

Ο Δημήτρης Καφετζής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1990 και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία Αττικής. Είναι ηλεκτρολόγος-ηλεκτρονικός μηχανικός του Πανεπιστημίου του Leeds και υποψήφιος διδάκτορας μηχανικής, έχει εργαστεί στη βιομηχανία και σε ερευνητικά κέντρα Ελλάδας και Ηνωμένου Βασιλείου. Γράφει από το 2005. Έχουν εκδοθεί οι ποιητικές του συλλογές «Ροές» από τις εκδόσεις Ιωλκός το 2015 και «Χαραμάδες» από τις εκδόσεις Ηριδανός το 2018. Ποιήματά του έχουν φιλοξενηθεί σε διάφορες ιστοσελίδες.