Σοφία Αγραπίδη, «Στο βυθό του ονείρου»

Ένας συγκινησιακός σπινθήρας
πετάχτηκε απ’ τη φλόγα των ματιών μου,
στο νυχτερινό στερέωμα
που το σκοτάδι καταργούσε τη μέρα.
Με συμβατική γαλήνη
ως απρόσμενο δώρο
βάλσαμο του αποσπερίτη,
φύτευα σμαραγδένιες ελιές
κατευνάζοντας κάθε ιαχή
απ’ τις έρπουσες συμπεριφορές.
Ο αστροφώτιστος ουρανός
ψιθύριζε τους στίχους
που η κλεψύδρα έσταζε,
στης πετρωμένης μνήμης τ’ ακροδάχτυλα..
Φωνές των ανέμων
απωθούν τις νεράιδες
του στοιχειωμένου υφέρποντος μίσους.
Την καλοσύνη κουβαλούν
γυρίζοντας το ρολόι της μοίρας. Ώρα αρχής!
Αμέτρητα τα βάθη!
Στο βυθό του ονείρου πάλλονται τα πάθη.
πηγή η ιστοσελίδα της ποιήτριας

«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ανδραβίδα του νομού Ηλείας. Στην Πάτρα σε ιδιωτική σχολή σπούδασα Προγραμματισμό Η/Υ και Γραμματειακή Υποστήριξη. Ακολούθησα την στρατιωτική επαγγελματική πορεία και υπηρέτησα για είκοσι επτά χρόνια στον Στρατό Ξηράς, στο Υγειονομικό Σώμα. Παρακολούθησα μαθήματα στο τμήμα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού στο ΕΑΠ απ' όπου αναγκάστηκα να διακόψω τη φοίτηση για πρακτικούς λόγους. Εδώ και είκοσι χρόνια παρακολουθώ σεμινάρια στον τομέα της ψυχολογίας καθώς και σε αντικείμενα ιστορίας - πολιτισμού. Είμαι μέλος σε έγκριτους πολιτιστικούς και λογοτεχνικούς φορείς. Ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου είναι αφιερωμένο στον εθελοντισμό στον πολιτιστικό και ανθρωπιστικό φορέα.Ο γραπτός λόγος αποτελεί μια μεγάλη αγάπη από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Πάνω από είκοσι χρόνια δημοσιεύονται κείμενά μου, επιστολές, ποιήματά μου στον έντυπο και  στον διαδικτυακό τύπο. Το 2014 ήρθε η πρώτη μου τιμητική διάκριση με το Α βραβείο μελοποιημένης ποίησης και έως σήμερα ακολούθησαν αρκετές ακόμη. Έχω συμμετάσχει σε αρκετές ανθολογίες και περιοδικά. 

Στις αρχές του έτους (2021) κυκλοφόρησε η πρώτη μου ποιητική συλλογή:

 "Ανατολή Ψυχής" από τις εκδόσεις Κέφαλος.»
Το ιστολόγιο της ποιήτριας