Σύλβα Γάλβα, «Ανατολή 6.02»

«Ανατολή 6.02 – Δύση 20.47»
Φως Ιούνιο… Ξαπλώνει η μέρα μου η μελαχρινή
και το κορμί της -τόξο και ασπίδα.

«Αλεξάνδρου και Αντωνίνης μαρτύρων».
Ώρες περιπλανιέμαι πάνω στο δέρμα της…
Χωρίς νερό διασχίζω την καυτή κοιλιά.

«Ο καιρός προβλέπεται αίθριος».
Δεν έχει σύννεφα το μέτωπό της -γαλανή
τα πόδια της διαλύονται στo κύμα -αφρόεσσα.

«Βόρειοι άνεμοι ασθενείς» …και άνθρωποι.
Εκεί πάνω στο στήθος της, άρχισε να φυσάει.
Πέφτω στα γόνατα και κρύβω το κεφάλι.

«Κατά τόπους καταιγίδες μέχρι το βράδυ».
Ο κεραυνός μαύρισε το Νησί μου.
Έμεινε με τα μαλλιά ζωγραφισμένα στο σεντόνι.

«23η εβδομάδα του έτους».
Τα δέντρα άνθισαν κι άδειασαν πολλές φορές.
Οι δρόμοι που περπατάω δεν μου μιλάνε πια.
Κι ένα πρωί μού κόβεται η ανάσα:
μπροστά μου η ανακομιδή εκείνου του φωτός!

~
από τη συλλογή Τίτλοι αρχής, εκδ. Βακχικόν, 2020
πηγή - επίμετρο

Γεννήθηκα στα «Σέρρας» (όπως λέμε οι Σερραίοι την πόλη μας) και εργάζομαι εδώ. Είμαι εκπαιδευτικός (Σπούδασε στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ.) και μητέρα τεσσάρων παιδιών. Εδώ και έξι χρόνια ασχολούμαι επίσημα με την ποίηση. Λέω επίσημα, γιατί οι μικρές «ιστορίες» που έγραφα, συγκεντρώθηκαν και τυπώθηκαν σε δυο συλλογές ποιημάτων: στα τέλη του 2017 εκδόθηκε η πρώτη μου συλλογή, με τίτλο "PASSATEMPO", από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη και το 2020 οι «ΤΙΤΛΟΙ ΑΡΧΗΣ» η δεύτερη, σε συνεργασία με τις εκδόσεις «Βακχικόν». Τελευταία «πεζολογώ», ασχολούμαι δηλαδή και με το διήγημα, μετά από σεμινάρια δημιουργικής γραφής.