Ματθαίος Μουντές, «Πατέρα»

Ώστε είν’ αλήθεια πως ποτέ δεν θα σε δούμε πλειά,
πως βρίσκεσαι στην αγκαλιά της χώρας της ουράνιας
μακριά από μας που λάτρευες κι όπου φτωχά πουλιά
θα τριγυρνάμε εδώ κι εκεί στις στράτες της ορφάνειας.

Ανοίχθηκε ο τάφος ο πικρός μέσα στη ξένη Γη
κι’ ούτ’ ένα δάκρυ εχύθηκεν για σε σιμά στο μνήμα
και του χαμού σου τη βαρειά κι ασήκωτη πληγή
ήρθε με πόνο να μας πει τ’ ακρογιαλιού το κύμα.

Πατέρα! Είν’ ολόπικρος αυτός ο χωρισμός
κι’ ολόμαυρα τα δάκρυα που χύνουμε για σένα
κάθε θερμός της προσευχής δικός μας στοχασμός
στα πλάτι’ άς φτάνει όπου γης, τ’ αγνά, τα μαγεμένα.

~ 

πηγή - και η ‘άγνωστη’ πρώτη συλλογή του Ματθαίου Μουντέ.

Ο Ματθαίος Μουντές γεννήθηκε στη Χίο το 1935. Σπούδασε Θεολογία και από το 1961 εργάστηκε στην Αθήνα, στην ιδιωτική εκπαίδευση. Το 1959, φοιτητής ακόμη, άρχισε να δουλεύει στο ραδιόφωνο. Έκανε πολλές εκπομπές με θέματα βιβλικά, λαογραφικά και λογοτεχνικά. Από τις πιο γνωστές εκπομπές του ήταν αυτή με τον τίτλο «Αιγαίο, ρίζα και διάρκεια», που κράτησε έντεκα σχεδόν χρόνια. Κατά καιρούς συνεργάστηκε και με την τηλεόραση. Το 1963 τιμήθηκε με το βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, καθώς και του Ανοιχτού Θεάτρου του Γιώργου Μιχαηλίδη, και είχε συνεργαστεί με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Πέθανε το 2000.
Τίτλοι βιβλίων: Παρακαταθήκη (1957). Ισόπεδος διάβασις (Φέξης, 1963). Η αντοχή των υλικών (α´ έκδοση Ίκαρος, 1971, και β´ έκδοση Καστανιώτης, 1983). Τα αντίποινα (Εστία, 1982). Νηπιοβαπτισμός (Καστανιώτης, 1992). Η αντοχή της ποίησης (Πρώτη Ύλη, 2020 /ανθολόγιο από την ποιητική του παραγωγή που καλύπτει σαράντα χρόνια (1957-1997)).