Αντώνης Τσόκος, «Σουίνγκ με τ' άστρα»

Κάθε που γέρνει το φεγγάρι Κυριακή, στον γκρι
παράδρομο του ίδιου ονείρου καταλήγει. Όραμα
ξέθωρο μιας χούφτας ποιητών που ιχνογραφούν
την κόλαση σε κάστρα που απαρνήθηκε το κύμα.
Αναζητώντας μέρα πρόθυμη της άνοιξης το βάρος
να σηκώσει, σκοντάφτουν σε απομεσήμερα άγρυπνα
και μωβ τουλίπες με άχλη στην ανάσα. Ντυμένοι
νοτισμένα υφάσματα, πλάι στα χάρτινα των
άστεγων γκισέ, τζαζ σε τσαλακωμένες προσευχές
χορεύουν. Ξέφρενο σουίνγκ με άστρα μποέμ που
τη στεριά διαλέγουν ν' αλητεύουν...
~
από τη συλλογή  Σουίνγκ με τ’ άστρα, εκδ. Γαβριηλίδης, 2013

πηγή

Ο Αντώνης Τσόκος γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1976. Η ενασχόλησή του με το γράψιμο ξεκίνησε σε νεαρή ηλικία, η δε αγάπη του για την ποίηση έχει στρέψει όλο του το ενδιαφέρον προς το μέρος της τα τελευταία κυρίως χρόνια. Γράφει επίσης πεζά, μικρές ιστορίες και παραμύθια. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στο λογοτεχνικό περιοδικό "Μύρτιλο", στο ηλεκτρονικό περιοδικό ποίησης "Το παράθυρο", στον χώρο τέχνης και λόγου "το βιβλίο.net" και σε άλλα λογοτεχνικά ιστολόγια. Τα περισσότερα από τα έργα του αναρτώνται στο προσωπικό του ιστολόγιο "στεριανή ζάλη". Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί στην ανθολογία ποιημάτων «Τα ποιήματα του 2013» των εκδόσεων της Κοινωνίας των δεκάτων και στην «Ανθολογία ποιητών 2015-2017»  που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις 24 Γράμματα. Έχει συνεργαστεί με το περιοδικό The machine art press  τόσο στην ηλεκτρονική όσο και στην έντυπή του έκδοση.  

Το 2016 δημιούργησε το ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό Μονόκλ.
Τίτλοι βιβλίων: Σουίνγκ με τ' άστρα (2013). Ένα ποτήρι ακόμη, Τσαρλς (2015). Ώρες πληθυντικής αϋπνίας (2017). Απ' την Εμμανουήλ Μπενάκη ως τα μεσάνυχτα (2019).