Αντώνης Τσόκος, «Μεγάλη Παρασκευή ή Θυσία»

Τα μάτια υπάρχουν
μόνο ως τοπίο.
Η όραση ως κατάληξη,
εκδίκηση που εκπνέει
στο βλέμμα.
Καμία Παναγία
δεν αντέχει το θέαμα
του σταυρωμένου γιου της.
Κανένας Ιωσήφ
δεν ονειρεύεται αναστάσεις.
Ο Χριστός
κλοτσάει την πέτρα
πάνω από τις κιμωλίες.
Στο κουτσό
το ένα πόδι παριστάνει το παρόν
το άλλο τη θυσία.
~
από τη συλλογή Απ' την Εμμανουήλ Μπενάκη ως τα μεσάνυχτα, εκδ. Γαβριηλίδης, 2019

πηγή το ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό του ποιητή "Μονόκλ"

Ο Αντώνης Τσόκος γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1976. Η ενασχόλησή του με το γράψιμο ξεκίνησε σε νεαρή ηλικία, η δε αγάπη του για την ποίηση έχει στρέψει όλο του το ενδιαφέρον προς το μέρος της τα τελευταία κυρίως χρόνια. Γράφει επίσης πεζά, μικρές ιστορίες και παραμύθια. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στο λογοτεχνικό περιοδικό "Μύρτιλο", στο ηλεκτρονικό περιοδικό ποίησης "Το παράθυρο", στον χώρο τέχνης και λόγου "το βιβλίο.net" και σε άλλα λογοτεχνικά ιστολόγια. Τα περισσότερα από τα έργα του αναρτώνται στο προσωπικό του ιστολόγιο "στεριανή ζάλη". Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί στην ανθολογία ποιημάτων «Τα ποιήματα του 2013» των εκδόσεων της Κοινωνίας των δεκάτων και στην «Ανθολογία ποιητών 2015-2017»  που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις 24 Γράμματα. Έχει συνεργαστεί με το περιοδικό The machine art press  τόσο στην ηλεκτρονική όσο και στην έντυπή του έκδοση.  

Το 2016 δημιούργησε το ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό Μονόκλ.
Τίτλοι βιβλίων: Σουίνγκ με τ' άστρα (2013). Ένα ποτήρι ακόμη, Τσαρλς (2015). Ώρες πληθυντικής αϋπνίας (2017). Απ' την Εμμανουήλ Μπενάκη ως τα μεσάνυχτα (2019).