Αντώνης Τσόκος, «Παιχνίδια περιπτέρων»

Δραματικέ αναγνώστη,
για σένα θα κάνω στάση
στο τέταρτο παγκάκι της πλατείας.
Αυτό, κάτω από τον γεροπλάτανο.
Που ακόμα νέος είναι
αλλά για να δώσω έμφαση στο δράμα
έτσι τον προσφωνώ.
Σε έχω έννοια όπου κι αν βρίσκομαι.
Δανείζομαι εικόνες, ήχους,
ντροπές, αναστεναγμούς.
Μέχρι έναν περαστικό γύρισα ανάποδα,
ξεβίδωσα τις πατούσες του
και βίδωσα στη θέση τους πατίνια.
Για χάρη σου
παρήγγειλα μπρούτζινη προτομή
του αγέλαστου περιπτερά,
για να τον δελεάσω
να παλαιώσει το μοντέρνο του περίπτερο.
Να γίνει κίτρινο ξανά κι από τα κρόσσια του
να κρέμεται ο παλιόφιλός σου ο Σεραφίνο.
Έφερα κι έναν λυπημένο μουσικό
που έπινε τρία χρόνια ουίσκι σ' ένα μπαρ.
Για σένα ζω, για σένα υπάρχω.
Αυτό είναι το δικό μου δράμα.
Άσε που ένα πλαδαρό μυρμήγκι
κόβει βόλτες στην ξεφλουδισμένη μύτη μου.

~
από τη συλλογή Ένα ποτήρι ακόμη, Τσαρλς, εκδ. Γαβριηλίδης, 2015
πηγή

Ο Αντώνης Τσόκος γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1976. Η ενασχόλησή του με το γράψιμο ξεκίνησε σε νεαρή ηλικία, η δε αγάπη του για την ποίηση έχει στρέψει όλο του το ενδιαφέρον προς το μέρος της τα τελευταία κυρίως χρόνια. Γράφει επίσης πεζά, μικρές ιστορίες και παραμύθια. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στο λογοτεχνικό περιοδικό "Μύρτιλο", στο ηλεκτρονικό περιοδικό ποίησης "Το παράθυρο", στον χώρο τέχνης και λόγου "το βιβλίο.net" και σε άλλα λογοτεχνικά ιστολόγια. Τα περισσότερα από τα έργα του αναρτώνται στο προσωπικό του ιστολόγιο "στεριανή ζάλη". Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί στην ανθολογία ποιημάτων «Τα ποιήματα του 2013» των εκδόσεων της Κοινωνίας των δεκάτων και στην «Ανθολογία ποιητών 2015-2017»  που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις 24 Γράμματα. Έχει συνεργαστεί με το περιοδικό The machine art press  τόσο στην ηλεκτρονική όσο και στην έντυπή του έκδοση.  

Το 2016 δημιούργησε το ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό Μονόκλ.
Τίτλοι βιβλίων: Σουίνγκ με τ' άστρα (2013). Ένα ποτήρι ακόμη, Τσαρλς (2015). Ώρες πληθυντικής αϋπνίας (2017). Απ' την Εμμανουήλ Μπενάκη ως τα μεσάνυχτα (2019).