Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

723 Ποιητές - 8.176 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Γιάννης Ζελιαναίος, «Τα μπλουζ του συρταριού»

Έστω ένα τόσο δα μικρό φως και κάμποσο κρασί ν’ αναπνεύσει το πρώτο κλάμα.
Έκλεψες τη γύμνια σου, πορεύοντας στη κουζίνα, μ’ ένα κερί και μια σβησμένη φωνή – ψιθύρισμα, στου κάκου την αυγούλα.
Είχε έρθει πια η μέρα για τη πρώτη γέννα.
Την εκ βαθέων ξομολόγηση στου πρωινού τον αγνώριστο, από καιρό υμένα.
Μια κασέτα κομμάτι χαλασμένη, συνεχίζει ακόμα να παίζει.
Θαμμένη στα παιδικά εσώρουχα κάπου εκεί δίπλα απ’ το φυλαχτό και το πρώτο κέντημα της εφηβείας σου.
Στο μετάξι του αίματος.
Ξομολογήσεις του πρωινού σου λέω,
χωρίς καφέ,
μα το κρασί που γεύτηκες στη δίνη των καιρών σου.
Έπρεπε να φύγεις μα δε θυμάσαι το λόγο.
Τα μαλλιά σου ξέρουν ιστορίες μα το σώμα δε θυμάται.
Μιλιά του χειμώνα.
Στυφή,
κ’ η κασέτα ξεκινά με το πρώτο ποίημα που ταιριάζει σε νανούρισμα.
Δυο συρτάρια γραφτά.
Ακόμα δε μπήκαν στη θέση τους.
Μολύβι τραχιά ξυσμένο.
Η πρώτη γουλιά.
Πατάς και το κουμπί.
Ακόμα δε λέει να φέξει.

Ο Γιάννης Ζελιαναίος γεννήθηκε τον Γενάρη του άσωτου έτους 1978. Υπήρξε αρθρογράφος σε πολλά μουσικά sites, αποκλειστικός φωτογράφος του συγκροτήματος «Διάφανα Κρίνα» για πολλά χρόνια, δισκοθέτης, φανζινάς, υπάλληλος δισκοπωλείου και πολλά άλλα επαγγέλματα που ευτυχώς έκανε για να βιοποριστεί. Ποιήματα και κείμενά του έχουν χρησιμοποιηθεί για θεατρικές παραστάσεις, opening acts και άλλα πολλά. Την περίοδο 2012-2017 ήταν συνεκδότης  μαζί με την Γιώτα Παναγιώτου στις εκδόσεις Straw Dogs όπου κυκλοφορεί και το ομότιτλο περιοδικό τέχνης με έδρα του την Κύπρο. Για ένα χρόνο (2015-2016) αρθρογραφούσε στο πολιτιστικό ένθετο «Ηδύφωνο» της κυριακάτικης «Σημερινής» κρατώντας την δική του μουσική στήλη με τίτλο «Ο Ήχος της Μουσικής». Είναι βασικός συνεργάτης της Τεθλασμένης Ψηφιακής Βιβλιοθήκης, bibliotheque.gr. Ζει κι εργάζεται ως δισκοθέτης στην Λευκωσία. Τίτλοι βιβλίων: Καλώς ήρθες χειμώνα, γραφιά της νιότης μας (Εριφύλη, 2004). Άννα (Εριφύλη, 2005). Ο διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο (Ενδυμίων, 2009). Μακάριοι οι σκύλοι του οινοπνεύματος (Straw Dogs, 2016). Ο διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο (Straw Dogs, 2016). Caraytoktonia (Bibliotheque, 2018).

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης