Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, «Άσφαλτος παντού»

Ήταν μια εποχή
που ένας χωματόδρομος
ένα βαλτωμένο αυλάκι
και μια συστάδα θάμνων ανοιξιάτικη
οριοθετούσαν τον κόσμο της ευτυχίας.
Τα χελιδόνια ψαλίδιζαν τα επιφωνήματα,
πέντε παιδιά μ’ ένα σκυλάκι
και τα σύνορά της γίνονταν απόρθητα.

Ο χωματόδρομος ασφαλτώθηκε
το αυλάκι μπαζώθηκε
κι εμείς, οι κάποτε συμπολίτες στην αθωότητα,
χαιρετιόμαστε βιαστικά σαν συνένοχοι.

Τα καλοραμμένα ρούχα
δεν κρύβουν τη γύμνια μας.
Τα παπούτσια μας δεν αποκρούουν
την πυρωμένη άσφαλτο.

~
από τη συλλογή Έλαβον, εκδ. Σαιξπηρικόν, 2017

πηγή

Ο Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου γεννήθηκε το 1968 στη Βέροια όπου και ζει. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: «Η τράπουλα του καλοκαιριού» (εκδ. Ars Poetica, 2012), «Furor Scribendi» (εκδ. Ars Poetica, 2013), «Ο άστεγος της οδού Χαμογέλων» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2015), «Έλαβον» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2017), «Τα μεροκάματα ενός έρωτα» (Εκδόσεις Εντευκτηρίου, 2019) και «Της μιας ανάσας ποιήματα» (εκδ. Κουκκίδα, 2021), «Όλα στο μαύρο» (εκδ. Ρώμη, 2022) ενώ συμμετέχει στα συλλογικά έργα «Ποιητικός Πυρήνας - Ανθολογία» (εκδ. Ενδυμίων, 2012) και «Ποιητικός και Πεζός Λόγος των Μελών της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (1980-2015)» (εκδ. Ρώμη, 2016). 

[Μέλος του Ποιητικού Πυρήνα και της ιστοσελίδας ppirinas.blogspot.com]