Σωτήρης Τριβιζάς, «Δίψα»

Είναι ένας δρόμος που δεν βγάζει πουθενά
είναι μια θάλασσα που δε θα την περάσω
είναι μια τύψη που γυρνάει στα σκοτεινά
ένα παιχνίδι που το ξέρω θα το χάσω.

Είναι μια δίψα που μου σκάβει το μυαλό
είναι μια δίψα που δεν μπόρεσα να σβήσω
ένα ποτάμι που με σκέπασε θολό
μια νύχτα ατέλειωτη που πρέπει να διασχίσω.

Είναι που έσβησα στο πλάι μου το φως
είναι που έχουν οι σκιές δικούς τους νόμους
είναι ο έρωτας που έμεινε μισός
και η ανάγκη που μου λύγισε τους ώμους.

Είναι μια δίψα που με σέρνει στο βυθό
ένας λυγμός που δε μ`αφήνει να ησυχάσω
είναι μια δίψα που μου σκάβει το μυαλό
ένα παιχνίδι που το ξέρω θα το χάσω.

~
πηγή

Ο Σωτήρης Τριβιζάς γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1960. Σπούδασε φιλολογία και δημοσιογραφία στη Θεσσαλονίκη. Έγραψε ποιήματα, μελέτες και δοκίμια και μετέφρασε Ιταλούς και Ισπανούς ποιητές και πεζογράφους. Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού “Πόρφυρας”.
Τίτλοι βιβλίων: Το κελυφος (1982). Κίβδηλο φεγγάρι (1984). Βίος ασωμάτων και άλλα ποιήματα (1991). Ο μαγικός κόσμος του Φεδερίκο (2015). Δεκαοχτώ ποιήματα (2016). Βιβλιογραφία (2021).