Πατ Πάρκερ (Pat Parker), «Ο Νόμος»

Στη νεότητά μου
διδάχτηκα
ο νόμος είναι καλός –
οι γονείς μου,
οι δάσκαλοί μου,
         όλοι
έλεγαν για αστυνομικούς
που θα με βοηθούσαν να βρω τον δρόμο μου –
για δικαστήρια, που θα τιμωρούσαν
εκείνους που θα με έβλαπταν
διδάχτηκα
«να σέβεσαι τον νόμο»
Τώρα, στην τρίτη μου δεκαετία
Έχω δει τον νόμο

ο νόμος
έρχεται στα σπίτια
& συλλαμβάνει τους φτωχούς
για κλήσεις
ο νόμος
οδηγεί ανθρώπους στη φυλακή
επειδή έκλεψαν φαγητό
ο νόμος
έρχεται με μίνι φούστες
να ελέγξει αν το σπίτι σου
είναι αρκετά άδειο
για να λάβεις επίδομα κοινωνικής πρόνοιας
ο νόμος
φοράει τήβεννο
σε αίθουσες δικαστηρίων
& παίρνει μακριά
τα παιδιά σου
ο νόμος
συλλαμβάνει την πόρνη
αλλά όχι τον πελάτη της
ο νόμος
στέλνει τα σαββατοκύριακα
στη φυλακή για φόνο
μια πλούσια γυναίκα
στέλνει στη φυλακή για 30 χρόνια
έναν πωλητή πορνοπεριοδικών
ο νόμος
δικάζει γυναίκες που σκοτώνουν
βιαστές &
ελευθερώνει τον βιαστή
γιατί ο βιασμός
είναι μια «φυσιολογική»
αντίδραση
Και στο μυαλό μου γυρίζουν
        αντιθέσεις
        αντί/
                 θέσεις
& οι φωνές
της νεότητάς μου δηλώνουν

ο νόμος είναι καλός
ο νόμος είναι δίκαιος
ο νόμος είναι σωστός
& τότε συνειδητοποιώ
καλός, δίκαιος, σωστός
είναι όλες κατανοητές λέξεις
& η χρήση κατανοητών λέξεων
είναι ενάντια στον νόμο

~

μετάφραση: Νίκης Κωνσταντοπούλου
από το βιβλίο Αγάπη Δικαιοσύνη Ελευθερία, εκδ. Βακχικόν, 2021

πηγή

Η Pat Parker (1944-1989) υπήρξε μαύρη, μητέρα δύο παιδιών, φεμινίστρια, λεσβία, εργάτρια, ποιήτρια, ακτιβίστρια. Όλες αυτές οι ιδιότητες διαμόρφωσαν ισότιμα την ταυτότητα και την ποιητική φωνή της, η οποία δύσκολα κατατάσσεται σε κάποιο προϋπάρχον είδος με όρους αποκλειστικά πολιτικούς, φυλετικούς ή φύλου. Η γραφή της άμεση, αφτιασίδωτη και αυτοβιογραφική εκθέτει πολλαπλές μορφές καταπίεσης και βίας (ρατσιστική, σεξιστική, ταξική, ομοφοβική), τη συμμετοχή στα κινήματα και τους αγώνες που αναδύθηκαν στις ΗΠΑ το ’60 και το ’70, αλλά και μια καίρια, οξυδερκή, εκ των έσω κριτική των κινημάτων αυτών.