Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Πατ Πάρκερ (Pat Parker), «Υστεροφημία»

Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς
όπως εγώ
γιατί
ο Φρεντ Αστέρ
θεωρείται ο σπουδαιότερος
χορευτής στην ιστορία του σινεμά;

Τον έχω παρακολουθήσει
να στροβιλίζεται, να στριφογυρνά, να χτυπά τα πόδια
κατά μήκος της οθόνης
μαζί με την Τζίντζερ Ρότζερς.

Και κάθε φορά που τους βλέπω
να εκτελούν το ίδιο χορευτικό
να χορεύουν τα ίδια βήματα
δεν μπορώ να μην παρατηρήσω
ότι αυτή
το κάνει με ψηλοτάκουνα.
~
μετάφραση: Νίκης Κωνσταντοπούλου
από το βιβλίο Αγάπη Δικαιοσύνη Ελευθερία, εκδ. Βακχικόν, 2021
πηγή 

Η Pat Parker (1944-1989) υπήρξε μαύρη, μητέρα δύο παιδιών, φεμινίστρια, λεσβία, εργάτρια, ποιήτρια, ακτιβίστρια. Όλες αυτές οι ιδιότητες διαμόρφωσαν ισότιμα την ταυτότητα και την ποιητική φωνή της, η οποία δύσκολα κατατάσσεται σε κάποιο προϋπάρχον είδος με όρους αποκλειστικά πολιτικούς, φυλετικούς ή φύλου. Η γραφή της άμεση, αφτιασίδωτη και αυτοβιογραφική εκθέτει πολλαπλές μορφές καταπίεσης και βίας (ρατσιστική, σεξιστική, ταξική, ομοφοβική), τη συμμετοχή στα κινήματα και τους αγώνες που αναδύθηκαν στις ΗΠΑ το ’60 και το ’70, αλλά και μια καίρια, οξυδερκή, εκ των έσω κριτική των κινημάτων αυτών.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης