Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Παυλίνα Παμπούδη, «Πράσινο»

Έχω πράσινα μάτια και το δικαίωμα να ορίσω
Καθώς το αγριόχορτο
Τα έργα των πολιτειών και τη μοναξιά των μνημείων.
Το δικαίωμα να διαγράψω την Ιστορία
Καθώς ο μικρότερος αδελφός, που κατέβηκε το πηγάδι
Και βγήκε στον ουρανό.
Το δικαίωμα να συλλαβίσω φύλλα κι αγκάθια
Καθώς αειθαλές
Στους πνεύμονες των πάρκων
Και στην ασυδοσία της ρεματιάς.

Η έπαρσή μου είναι του πράσινου
Κι έχω δικαίωμα,
Επιβάλλοντας σιωπή στην έρημο, ν' αφουγκραστώ
Τη λαχτάρα μου να υπάρξω, που διακλαδίζεται,
Βαθιά, ραγίζοντας
Την πιο δυνατή λαχτάρα μου, να υπάρξει
Ο κόσμος.
~
Από τη συλλογή Σχεδόν χωρίς προοπτική δυστυχήματος (1971)

Παυλίνα Παμπούδη, Τα ποιήματα 1971-1993, Κέδρος, 2002
πηγή

Η Παυλίνα Παμπούδη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην ΑΣΚΤ , καθώς και στο κολέγιο Byahm Shοw του Λονδίνου. Εργάστηκε στη διαφήμιση και στον εκδοτικό χώρο. Έχουν κυκλοφορήσει, μέχρι στιγμής, δεκαπέντε ποιητικές συλλογές της, βιβλία με πεζά και πολλά βιβλία για παιδιά. Έχει μεταφράσει Λιόυις Κάρολ, Τσαρλς Ντίκενς, Τ.Σ. Έλιοτ, ΄Άντον Τσέχωφ, Χαλίλ Γκιμπράν κ.ά. Ποιήματα και πεζά της έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων & μέλος της συντακτικής ομάδας του ηλεκτρονικού περιοδικού λόγου και τέχνης Περί ου. Οι ποιητικές συλλογές της είναι: Σχεδόν χωρίς προοπτική δυστυχήματος, Ίκαρος, 1971 Τα μωρά των αγγέλων, άσπρα και τυφλά, Ερμείας, 1974,  Αυτός Εγώ, Τραμ, Θεσσαλονίκη 1977, Καρτ ποστάλ, Εγνατία-Τραμ, Θεσσαλονίκη 1980, Το μάτι της μύγας, Κέδρος, 1983,  Μαύρο του πράσινου, Νεφέλη, 1984,  Ο ένοικος, Κέδρος 1989,  Ιστορία μιας ώρας σε πτυσσόμενο χρόνο, Libro 1993,  Ο λεπτουργός, Κέδρος 1997,  Το μαύρο άλμπουμ, Κέδρος 1999,  Ποιήματα 71-93, Κέδρος 2001, Το ημερολόγιο του διπλού χρόνου, Κέδρος 2005,  Τιμαλφή,  Ροές 2007,  Τα χίλια φύλλα, Κέδρος 2009, Το σπίτι στους 40 δρόμους, Ροές 2011, Το μοβ άλμπουμ, Ροές 2012. 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης