Μάριος Μαρκίδης, «Ο σύντροφος Μ. Π.»

Από τον ύπνο του έδυσε τʼ αστέρι,
και τʼ όνειρό του έχει αμετάκλητα κριθεί.
Α! Δεν έχει πια τίποτα να φοβηθεί
κανείς σʼ αυτά τα μέρη.
Κατά βάθος ασφαλώς το ξέρει:
Το κόμμα κρέμεται από μια κλωστή.
Η ψήφος του όμως έμεινε πιστή
κι αυτή η ψήφος θα το φέρει
αύριο και πάλι τιμημένο στη Βουλή.

Η πάλη για το μέλλον, φίλε, είναι επιστήμη
κι αν είναι εμπόδιο η μνήμη, κάνουμε και δίχως μνήμη.
Βάλε το λοιπόν μακρύ μανίκι, κρύψε την ουλή
και πάψε το τροπάρι με την εξορία.
Απόψε πρόταση μομφής: Προβλέπεται ολονυχτία...

 Ευχαριστώ την κ. Αγγελική Κ. που μου έστειλε το ποίημα

Ο ποιητής Μάριος Αφεντόπουλος (1940, Αθήνα - 2003, Αθήνα) (Μάριος Μαρκίδης το πραγματικό του όνομα), γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Λύκειο το 1957 και σπούδασε ψυχιατρική στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Λονδίνου (υπήρξε μαθητής του Δ. Κουρέτα και του Κ. Στεφανή). Οι πρώτες του ποιητικές δοκιμές φιλοξενήθηκαν στη "φιλολογική σελίδα" της "Βραδυνής". Με το ποίημα "Εκμαγείο" απέσπασε έπαινο στον ποιητικό διαγωνισμό που προκήρυξε το 1962 το περιοδικό "Πανσπουδαστική" σε συνεργασία με τον "Ταχυδρόμο" (στην κριτική επιτροπή συμμετείχαν ο Νικηφόρος Βρεττάκος και ο Γιάννης Ρίτσος). Με την ποιητική σύνθεση "Πρόλογος στο σπαθί" εμφανίστηκε την ίδια χρονιά στο περιοδικό "Επιθεώρηση Τέχνης" (τεύχος 92, σσ. 179-180). Υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας των περιοδικών "Μαρτυρίες και Προτάσεις" και συμμετείχε στην ίδια ομάδα του περιοδικού "Σημειώσεις". Εκτός από την ποίηση, ασχολήθηκε με το δοκίμιο, τη λογοτεχνική κριτική και τη μετάφραση (υπήρξε ο πρώτος μεταφραστής γλωσσολογικής εργασίας του Noam Chomsky στα ελληνικά). Στα ποιήματά του και τα άλλα κείμενά του χρησιμοποίησε πολλές φορές το ψευδώνυμο Μάριος Αφεντόπουλος. Στις τέσσερις δεκαετίες λογοτεχνικής του δραστηριότητας συνεργάστηκε πυκνά με ποιήματα, δοκίμια και κριτικές αναγνώσεις στα περιοδικά "Επιθεώρηση Τέχνης" και "Ιδίοις Αναλώμασιν", όπως και στον καθημερινό Τύπο ("Αυγή", "Ελευθεροτυπία"). Επίσης, επιμελήθηκε τη σειρά "Ψυχολογία και επιστήμες της συμπεριφοράς" στις εκδόσεις "Έρασμος". Το 2002 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή "Παρά ταύτα".

Τίτλοι βιβλίων: Λαϊκά αναγνώσματα (1981). Εν αβάτω και ουχ οδώ (1982). Μετά είκοσι έτη (1985). Απόπειρες αναμοχλεύσεως των παθών (1987). Κύρια ονόματα (1988). Ποιήματα προτέρου εντίμου βίου (1989). Μαντίνεια (1991). Μεταξύ Σινά και Αιλείμ (1993). Ποιήματα με ημερομηνία λήξεως (1995). Σπουδές στη σημασία (1995). Άλλα μέρη (1996). Το μέσα και το έξω (1998). Βαποράκια (1999). Παρά ταύτα (2001). Λόγος περί της επιθυμίας (2008)