Γιώργος Μπλάνας, «Τέλος»

Επειδή άκουγα φωνές
μέσα στη νύχτα, από παιδί,
πιστεύω πως ο άνεμος
ξέρει πώς θα τελειώσουμε
πάνω σ’ αυτήν την πέτρα.
Μα δεν μιλάει σ’ αυτούς
που δεν ακούν φωνές
μέσα στη νύχτα
κι εγώ είμαι πια ένα γέρικο

πεύκο στην άκρη του γκρεμού:
ερείπιο της σιωπής
εκείνου του παιδιού
που άκουγε φωνές
μέσα στη νύχτα.
~
πηγή

 

Ο Γιώργος Μπλάνας γεννήθηκε στο Αιγάλεω Αττικής το 1959. Σπούδασε ηλεκτροτεχνία και βιβλιοθηκονομία. Εργάστηκε ως ταχυδρόμος, βιβλιοθηκάριος, βιβλιοϋπάλληλος και κειμενογράφος στη διαφήμιση. Συνεργάστηκε με πολλά πολιτικά και λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία ποίησης: Η ζωή κολυμπά σαν φάλαινα ανύποπτη πριν τη σφαγή (1987). Η αναπόφευκτη ανθηρότητά σου (1990). Νύχτα (1991). Παράφορο! (1997). Άννα (1998). Η απάντησή του (2000). Επεισόδιο (2002).  Τα ποιήματα του προηγούμενου αιώνα (-επανέκδοση των τεσσάρων πρώτων συλλογών, 2004). Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη (2010). Στασιωτικά [1-50] (2011). Τερατούργημα (2017). Για τη μετάφραση του αρχαίου δράματος (2020). Συμπαιγνία (2020). Ο κότσυφας του σύμπαντος και άλλα λυρικά πτηνά (2021), καθώς και μεταφράσεις σύγχρονων και παλαιότερων αμερικανών και άγγλων πεζογράφων και ποιητών (Λώρενς Φερλινγκέττι, Τσαρλς Μπουκόβσκι, Ουίλλιαμ Μπλέηκ, Ντύλαν Τόμας, Βασίλι Γκρόσμαν κ.α.), ελλήνων κλασικών και ποιητών της τέχνης του χαϊκού. Το 2015, έλαβε το κρατικό βραβείο μετάφρασης ξένης λογοτεχνίας για την μετάφρασή για το έργο "Ζωή και Πεπρωμένο" του Βασίλι Γκρόσμαν ενώ παλαιότερα έχει τιμηθεί με το βραβείο του περιοδικού "Διαβάζω" για την ποιητική συλλογή του "Στασιωτικά [1-50]" καθώς και με τον έπαινο "Κάρολος Κουν" για τη μετάφραση της τραγωδίας του Ευριπίδη "Ηρακλής Μαινόμενος". Μεταφράσεις του έχουν χρησιμοποιηθεί σε τραγωδίες στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.