Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Πάνος Κυπαρίσσης, «Φθορά»

Πόσο διαρκεί το διαρκές;

Σκαλώνουν οι λέξεις
σε ανάγκες της τύχης σου μικρές
φθείροντας τους αρμούς
κι εύκολα ραγίζεις

Σε ποιον εξώστη του θάρρους σου να βγεις
να δεις το χάος
και με γόνυ σταθερό
μπροστά του να σταθείς
την τύχη σου να ζήσεις

Με προϋποθέσεις θανάτου
πάντοτε η τόλμη
~
 
Ο Πάνος Κυπαρίσσης είναι ποιητής και σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στην Οξυά Ιωαννίνων το 1945. Σπούδασε μαθηματικά και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, καθώς και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης-Κάρολος Κουν. Εργάστηκε ως καθηγητής φιλολογίας και μαθηματικών στη Μέση Εκπαίδευση, ως ηθοποιός, αλλά και ως καθηγητής υποκριτικής σε δραματικές σχολές. Έχει σκηνοθετήσει για το θέατρο, τον κινηματογράφο και την κρατική τηλεόραση. Έχει μεταφράσει Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Σοφοκλή, Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα και Ζαν Πολ Σαρτρ. Το 2014 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Έργα του έχουν αποδοθεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Βουλγαρικά και Τσεχικά. Ασχολείται με τη γλυπτική και τη ζωγραφική και έχει παρουσιάσει έργα του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις.
 
Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Ο Καπνοπόλεμος, ποιήματα, 1977. Το σοφό σαλιγκάρι, Συμείον 1980. Σημειώσεις ενός τηλεγραφητή, Σπηλιώτης 1986. Η άλλη φωτογραφία, Ρόπτρον 1990. Νησί δίχως φύλλα, Λωτός 1992. Φόδρες της νύχτας, Καστανιώτης 1996. Τα χειρόγραφα της βροχής, Καστανιώτης 2003. Το χώμα που μένει, Καστανιώτης 2007. Μαύρο βαμβάκι, Μελάνι 2009. Φως ορυχείου, Μελάνι 2011. Τα Τιμαλφή, Μελάνι 2013. Σκύβοντας ουρανέ, Γαβριηλίδης 2015. Κλέβοντας σκοτάδι (Γαβριηλίδης, 2018)

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης