Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Στέλλα Τενεκεντζή, «Άπαξ διά παντός»

για ένα εγκαταλελειμμένο βαγόνι τρένου
πρόκειται
για τη μακροχρόνια πορεία
των πρωταγωνιστών
για το αρχηγείο που εκδίδει διαταγές
για την αντιμετώπιση φαινομένων διακίνησης
τσιγάρων

πρόκειται
για τον αυτοσχέδιο οίκο ανοχής που το κύκλωμα
ανέπτυξε
στο εγκαταλελειμμένο βαγόνι τρένου
για τη μακροχρόνια πορεία των πρωταγωνιστών
που ξέμειναν
στη στιγμή όταν σφραγίστηκαν τα σύνορα
για το αρχηγείο που άπαξ διά παντός
εκδίδει διαταγές εγκληματικές
πρόκειται
άπαξ διά παντός
για τον άνθρωπο
που πάνω στον καταστροφικό άνεμο
τσακίζεται
άπαξ διά παντός
βάρβαρα συλλαμβάνεται
επιστρέφεται
διακινείται λαθραία όπως τα τσιγάρα
πηγή

Η Στέλλα Τενεκετζή γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1977. Σπούδασε Διοίκηση επιχειρήσεων και Αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου. Ασχολήθηκε με την αποτύπωση κτιρίων και το θέατρο. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί επανειλημμένα σε λογοτεχνικά περιοδικά. Η συλλογή διηγημάτων "Του επαγγέλματός της" είναι το πρώτο της βιβλίο. 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης