Σχεδόν σε είπε,
θα σε πει ρόμπα και χαμένο τσόλι.
Αν αγαπήσει,
θα σε πει και καλτσοδέτα
και διαιτητή μαιμού.
Έξω από τις αγωνιστικές γραμμές
στις γειτονιές της εργατούπολης.
θα σε πει ρόμπα και χαμένο τσόλι.
Αν αγαπήσει,
θα σε πει και καλτσοδέτα
και διαιτητή μαιμού.
Έξω από τις αγωνιστικές γραμμές
στις γειτονιές της εργατούπολης.
Τορίνο,
το πρώην λαϊκό αγόρι μπαίνει στο
χρηματιστήριο
με την Κυρία και τους μπανκονέρι.
Γι’ αυτό κι εσύ να προσέχεις, φυλάξου,
να μην κάνεις τη σφυρίχτρα σου τσίχλα.
Θα στη βάλουν ανάποδα
όπως και το σημαιάκι της δουλειάς
στο βοηθό σου.
Είτε περάσει ο καιρός είτε που
θα πεθάνεις.
Να ερωτεύεσαι λοιπόν, όπως εγώ.
Και να τραγουδάς.
Σεντ Λούις μπλουζ.
Όπως στο Τενεσί από την αυτοκράτειρα.
Με τη φωνή της σκίζει την τρομπέτα.
Λίγο πριν ξεκινήσει
για τον ουρανό με τα διαμάντια.
~
από τη συλλογή Χριστούγεννα της ισοπαλίας, εκδ. Κέδρος, 2002
Ο Βασίλης Στεριάδης γεννήθηκε στο Βόλο το 1947. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε ως δικηγόρος στην Αθήνα. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: Ο κ. Ίβο (1970), Το ιδιωτικό αεροπλάνο (1971), Έξη Ποιητές (Ιδιωτική Έκδοση/1971), Ντικ ο χλομός (1976), Το χαμένο κολιέ (1983), Ο προπονητής παίκτης (1992), Χριστούγεννα της ισοπαλίας (2002), και το πεζογράφημα Η κατηγορία Α1 (1979). Έγραψε κριτικές για ποίηση σε περιοδικά και στην εφημερίδα "Η Καθημερινή". Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα ιταλικά. Πέθανε στην Αθήνα, στις 16 Απριλίου 2003.