Γκιγιώμ Απολλιναίρ (Guillaume Apollinaire), «Φίλη μου σε σκέφτομαι»

Φίλη μου σε σκέφτομαι
Το χρυσαφένιο χρώμα σου τη χάρη σου
Το σπίτι είναι άδειο από τότε που η ηλιαχτίδα μου
Πήγε να κολυμπήσει στη θάλασσα

Αν δεις τα υποβρύχια
Πες τους πως σ’ αγαπώ
Αν σε συναντήσουν τα σύννεφα

Πες τους πως σε λατρεύω
Αν η καταιγίδα χτυπά δυνατά τους βράχους της παραλίας
Πες τους πως είσαι ο πολύτιμος λίθος μου

Αν κάποιος κόκκος άμμου λάμπει ανάμεσα στις χιλιάδες κόκκους άμμου της ακτής
Πες του πως είσαι το μοναδικό πετράδι που αγαπώ
Όταν δεις τον ταχυδρόμο
Πες του με πόση ανυπομονησία περιμένω τα γράμματά σου
Σου στέλνω χίλια φιλιά χίλια χάδια
Που θα σε συναντήσουν όπως συναντούν την κεραία του ασυρμάτου

Αν δεις πληγωμένους
Πες τους πως η μόνη μου πληγή είναι εκείνη που έκανες εσύ στην καρδιά μου
Αν με θυμάσαι κάποτε να ξέρεις πως η σκέψη μου
είναι πάντα σε σένα
Και πως σε λατρεύω
~
Μετάφραση: Ειρήνη Ριτσώνη – Μπομπόλου
πηγή