Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Τώνια Τζιρίτα Ζαχαράτου, «Ένας λόγος για τις ποιήτριες»

Το ότι με βασανίζουν οι λέξεις σημαίνει
πως κανείς δεν με βασάνισε ποτέ.
Τέτοια είναι η καλή τύχη που με σπρώχνει
προς τις ποιήτριες γιατί δεν ξέρω άλλες
που να αναμετριούνται με τη βία
της γλώσσας δείχνοντας τόση αφοσίωση
λες και μόνο αυτές γνωρίζουν τι σημαίνει
να πνίγεσαι με τις λέξεις σου.
~
από τη συλλογή Δεύτερη νεότητα, εκδ. Θράκα, 2020
πηγή

Η Τώνια Τζιρίτα Ζαχαράτου γεννήθηκε το 1993 στο Ηράκλειο. Σπούδασε νομική στην Αθήνα και συγκριτική λογοτεχνία στη Θεσσαλονίκη, όπου και είναι υποψήφια διδακτόρισσα λογοτεχνίας. Το πρώτο της βιβλίο ποίησης, με τίτλο «Δεύτερη νεότητα», απέσπασε το 2020 το βραβείο πρώτης ανέκδοτης ποιητικής συλλογής του λογοτεχνικού περιοδικού Θράκα και την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Θράκα.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης