Τώνια Τζιρίτα Ζαχαράτου, «Ένα ιδρυτικό συμβάν»

Όταν το αυτοκίνητο χτυπάει το περιστέρι
είμαι στο πεζοδρόμιο, στον χώρο
όπου η ανθρώπινη συνείδηση γίνεται συνείδηση
της αγριότητας της πόλης
όπου εκτοπισμένος ο γλάρος
πεινάει για πεθαμένα πουλιά.
Τότε λέω: να ο οπορτουνισμός της φύσης
ένα αντεστραμμένο είδωλο κανιβαλισμού
έτσι και αλλιώς η επιβίωση είναι επιβίωση
ο γλάρος παραμένει λευκός.
Δεν αργώ να πω:
να το αίμα από το κεφάλι του διαδηλωτή
δεν είναι το πρώτο, το ξέρω
πως είναι τόσο παλιό που δεν έχει πια αρχή
πως είναι το πρώτο μόνο για μένα
και αυτό με κάνει να δακρύζω φέρνοντάς μου στο στόμα
τα ξεδοντιασμένα γέλια της παιδικής μου ηλικίας
με τα οποία είχα για πρώτη φορά διαισθανθεί
πως η ωριμότητα έχει τη γεύση του αίματος.
Έκτοτε έχω την ανάγκη πότε πότε
να ζητάω συγχώρεση
χωρίς να ξέρω γιατί και από πού.
πηγή

Η Τώνια Τζιρίτα Ζαχαράτου γεννήθηκε το 1993 στο Ηράκλειο. Σπούδασε νομική στην Αθήνα και συγκριτική λογοτεχνία στη Θεσσαλονίκη, όπου και είναι υποψήφια διδακτόρισσα λογοτεχνίας. Το πρώτο της βιβλίο ποίησης, με τίτλο «Δεύτερη νεότητα», απέσπασε το 2020 το βραβείο πρώτης ανέκδοτης ποιητικής συλλογής του λογοτεχνικού περιοδικού Θράκα και την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Θράκα.