(1).jpg)
.png)
Η Αγάπη
ήρθε αργά στη ζωή μου -αργοπορημένη χειρονομία-
και γι’ αυτό ήταν βιαστική.
Στα γρήγορα υπόγειες στοές βαθιά έσκαψε
στην τρυφερή σάρκα της ψυχής μου.
Εκεί είσαι.
Πρόσωπο αγγέλλου που ο Θεός του Έρωτα
σκάλισε στο φως του ουρανού μου.
Ζωντανή λέξη που αιωρείται
φιλί που ντρέπεται απ’ τα χείλη να κατέβει.
Δεν μου μιλάς.
Μόνο γράφεις.
Και μου κλείνεις το μάτι μέσα απ’ τα ποιήματά σου
που μόνο εγώ μπορώ να δω.
Ανάγλυφες κουκίδες οι λέξεις σου στα χέρια μου
μέσα στα δάχτυλά μου
δημιουργούν μια πραγματικότητα άλλη
απατηλή
από ονείρων υλικά φτιαγμένη.
Τις χαϊδεύω προσεκτικά σαν τυφλή
και ανακτώ την όρασή μου.
Εικόνες ξεπηδούν αθέατες
-μόνο με την αφή τις νοιώθεις-
κι ανατριχιάζει ο πόθος στο κορμί.
Ανάμεσα άρωμα αναδύεται εκλεπτυσμένο
από άνθη ψυχής γεμάτο μπουμπούκια
που μόνο εγώ μπορώ να μυρίσω.
Έφτασα στα μισά του ποιήματος
κατάκοπη απ’ το φόρτο της αγάπης.
Να κάνω πίσω δεν μπορώ
εγκλωβίστηκα στους στίχους μου.
Δεν υπάρχουν παράθυρα
ούτε πόρτες που οδηγούν στην ευτυχία
γιατί χωρίς την αγάπη σου
καταδικασμένη να σέρνομαι μέσα σε ποιήματα
και να σ’ ακολουθώ θα είμαι
έως ότου από ελπίδα γίνεις χάδι.
Μην μου μιλάς.
Συνέχισε να γράφεις
με καρδιά κλειστή σαν τριαντάφυλλο
και σκέψεις σε πυκνό σκοτάδι
και αστραπές στα χέρια.
Η στέγη της αγάπης μας το ποίημα αυτό.
Μην βγεις απ’ το ποίημα.
Μείνε.
Σ’ αυτό το κομμάτι του κόσμου μου,
σ’ αυτήν την δημιουργία,
θα νοιώσεις ασφάλεια γιατί τον εαυτό σου θα συναντήσεις
-μοναδικός καλεσμένος εσύ-
σε περιβάλλον γνώριμο.
Έρωτας και ποίηση ταυτόσημες οντότητες
που καλούμαι να ερμηνεύσω.
Λέξεις που αδυνατούν να ορίσουν αυτό που μου συμβαίνει
και μέσα του φλέγομαι.
Η ροπή της καρδιάς
αδιάκοπα συνυφασμένη με την ανάσα σου
ρυθμός που χορεύει.
Διευρύνω τις αισθήσεις μου για να συλλάβω το υπερφυσικό
να σε δω μέσα μου
από μέσα μου.
Το μεγαλείο του έρωτα αδυσώπητο
-αξίζει τη ζωή και το θάνατο-
φωτιά που καίει
δίνει στο πάθος μου φτερά
απ’ τη λογική με γδύνει και με φλόγες με ντύνει.
Η θερμοκρασία έχει αναρριχηθεί σε επικίνδυνα ύψη.
Όπου να ‘ναι θ’ αναφλεγεί το χαρτί μου.
Άραγε θα προλάβω να τελειώσω το ποίημα αυτό;
Άραγε θα προλάβεις να το διαβάσεις;
~
Η Ελένη Σεργίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έχει Bachelor of Arts (B. A.) στην Αγγλική γλώσσα και Αγγλική Φιλολογία και Master of Arts (M. A.) στην Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία. Έχει λάβει τιμητική Διάκριση σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό Λογοτεχνίας και Ποίησης το 2011, Έπαινο σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης το 2016 και Τιμητική Διάκριση στους 33ους Πανελλήνιους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών το 2018 για το ποίημα «Αθήνα-Ελλάδα». Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (ΠΕΛ), και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά και έγκριτες Λογοτεχνικές Ιστοσελίδες. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: Δεν έχεις τον Θεό σου, Εκδόσεις Ελευθερουδάκης (2016). Μοιραία Συνάντηση, Εκδόσεις Ελευθερουδάκης (2017). Χάριν Βιώματος, Εκδόσεις Ελευθερουδάκης (2019).
