Ελένη Σεργίου, «Χοίρος Βέβαια»

Εν πάση περιπτώσει

τον είδα και τον φωτογράφισα

να κυλιέται στην λάσπη περιχαρής

στην απέραντη βρόμα της ακολασίας.

 

Ο δραματικός του μονόλογος

για το μοναχικό του εγώ

το φορτίο του ρόλου του πατέρα

(που εξ αιτίας του άφησε πίσω

τον αστραφτερό παράδεισο)

και το παρόν που σαν φωτιά τον λιώνει

δεν με έπεισε καθόλου.

 

Εξ άλλου, εκεί μέσα στην λάσπη

με σπατάλησε ολοσχερώς˙

ξόδεψε τα ομορφότερα συναισθήματά μου

μέχρι τελευταίας ρανίδας.

 

Αυτός ο ήχος που βγάζει τώρα

κάτι σαν γν-γν-γν-γν-γν

είναι απ’ τις πολλές συγνώμες

αλλά εφ’ όσον καμιά πράξη

δεν υποστήριξε την αληθοφάνειά τους

παραπέμπει μόνο στον ήχο των χοίρων

όταν κυλιούνται στην λάσπη από ευχαρίστηση.

~

πηγή

Η Ελένη Σεργίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έχει Bachelor of Arts (B. A.) στην Αγγλική γλώσσα και Αγγλική Φιλολογία και Master of Arts (M. A.) στην Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία. Έχει λάβει τιμητική Διάκριση σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό Λογοτεχνίας και Ποίησης το 2011, Έπαινο σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης το 2016 και Τιμητική Διάκριση στους 33ους Πανελλήνιους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών το 2018 για το ποίημα «Αθήνα-Ελλάδα». Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (ΠΕΛ), και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά και έγκριτες Λογοτεχνικές Ιστοσελίδες. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: Δεν έχεις τον Θεό σου, Εκδόσεις Ελευθερουδάκης (2016). Μοιραία Συνάντηση, Εκδόσεις Ελευθερουδάκης (2017). Χάριν Βιώματος, Εκδόσεις Ελευθερουδάκης (2019).