Ελένη Σεργίου, «Αθήνα-Ελλάδα»

Μια μέρα θα κατοικήσω σ’ ένα παλιό αρχοντικό στο κέντρο

εκεί που η καρδιά της Αθήνας χτυπάει γρήγορα

να συναντήσει τον 22ο αιώνα με τον ρόδινο ορίζοντα

τότε που οι μνηστήρες θα βρίσκονται σε λάκκους του 21ου

έξω απ’ τα τείχη της χωρίς παπούτσια, χωρίς πόδια

κι εκεί θα μείνουν.

Σε 84 χρόνια τα πουλιά θα επανέλθουν στα κλαδιά τους

θα θυμηθούν τα τραγούδια τους

οι δρόμοι θα ντυθούν πάλι στα άσπρα -πλάκες, βότσαλα, τούβλα-

και στα κόκκινα -χώμα, κεραμικά, πατζούρια.

Στην κεντρική πλατεία του Κολωνακίου θα στηθεί φωτιά

με στάχια απελπισίας και ξερόκλαδα οργής

να καούν οι επίδοξοι γαμπροί που κατάφεραν

να βγουν απ’ τον λάκκο με ψεύτικες υποσχέσεις

και λεηλάτησαν την ομορφιά της

μαζί με τα νιάτα μου.

Μια μέρα θα μαζέψω γύρω απ τις λέξεις μου, με τις λέξεις μου

όλους τους δίκαιους και ενάρετους με αρχηγό τον Πεισίστρατο

να φροντίσουν την ομορφιά της χώρας μου

με την καθαρόαιμη σκέψη τους και τα λιονταρίσια βήματα.

Η γαλάζια χώρα του Ήλιου θα βγάλει το χρυσάφι απ’ το μανίκι της

να χτίσει πάλι την αρχαία της δόξα

απ’ την παλιά αγορά έως την νέα

κι ύστερα με την φλόγα του πάθους των Ελλήνων για κονδυλοφόρο

θα γράψει την ιστορία της του 22ου αιώνα.

Ο τίτλος; «Ο Χρυσός αιώνας της Αθήνας.»

Τότε εμείς θα έχουμε την πλάτη στο χώμα

και το βλέμμα πάνω απ’ τα σύννεφα

αλλά η ψυχή μας σκυμμένη πάντα θα είναι

να αφουγκράζεται την αρχόντισσα πατρίδα Ελλάδα.
πηγή

Σημείωση της ποιήτριας: Ο λόγος που επέλεξα τον Πεισίστρατο είναι επειδή η χώρα μας θα είχε ανάγκη έναν τέτοιον πολιτικό άνδρα σήμερα, ο οποίος θα μπορούσε να διαδραματίσει καίριο ρόλο στα δρώμενα της χώρας. Ο Πεισίστρατος έζησε από το 605 μέχρι το 527 π. χ. που πέθανε σε μεγάλη ηλικία από φυσικά αίτια. Διέμενε στην Ακρόπολη, το ισχυρότερο και το πιο ασφαλές κάστρο της εποχής του. Ήταν ωραίος άντρας, ευφυής, δεινός ρήτορας, ανδρείος και πάμπλουτος. Επειδή ήταν και εξαιρετικά φιλόδοξος έγινε Δικτάτορας (τότε τον αποκαλούσαν και τύραννο) τρεις φορές από το 561 έως το 527 π. χ. για περίπου 30 χρόνια συνολικά. Επίσης, ήταν νομοταγής, ειρηνικός Δικτάτορας, δεν ενεπλάκη σε πόλεμο ποτέ και υπερασπίστηκε το λαό και κυρίως τους φτωχούς και τους αγρότες. Ήταν γνωστός για την  αγάπη του στις τέχνες και ιδιαίτερα στη λογοτεχνία. Γι’ αυτό δημιούργησε τη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη στην Ελλάδα και φρόντισε να καταγραφούν τα Ομηρικά Έπη.

~

Η Ελένη Σεργίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έχει Bachelor of Arts (B. A.) στην Αγγλική γλώσσα και Αγγλική Φιλολογία και Master of Arts (M. A.) στην Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία. Έχει λάβει τιμητική Διάκριση σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό Λογοτεχνίας και Ποίησης το 2011, Έπαινο σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης το 2016 και Τιμητική Διάκριση στους 33ους Πανελλήνιους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών το 2018 για το ποίημα «Αθήνα-Ελλάδα». Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (ΠΕΛ), και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά και έγκριτες Λογοτεχνικές Ιστοσελίδες. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: Δεν έχεις τον Θεό σου, Εκδόσεις Ελευθερουδάκης (2016). Μοιραία Συνάντηση, Εκδόσεις Ελευθερουδάκης (2017). Χάριν Βιώματος, Εκδόσεις Ελευθερουδάκης (2019).