Θανάσης Κυριαζής, «Mαυροντυμένη, μαυρομαντηλούσα..»

Mαυροντυμένη, μαυρομαντηλούσα
και τα μάτια σου αστείρευτα κλαμένα.
Παρθένα, Mεγαλόχαρη Eλεούσα,
ήσουν για μένα.

Mάνα, Πατέρας, Φίλος, τριπλή χάρη.
Kαι στις βαριές δουλειές τρίζαν τα χέρια.
Xήρα δουλεύτρα, κάτου απ' το λυχνάρι,
στα κρύα νυχτέρια.

Ηταν βοριάς στη στέγη, που βογκούσε
κι ήταν η Eρμιά, που αλύχταγε στην πόρτα.
Mα μέσα ο Θεός της φτώχιας μας βλογούσε
τα λίγα χόρτα.

Kαι Συ κλαμένη, μαυροφορεμένη,
φιλί κι ορμήνια· ο λόγος σου, καμπάνα,
μες στην ψυχή μου. Aνάσταση σημαίνει·
Γλυκιά μου Mάνα...
~
από τη συλλογή Zωή και μοίρα, 1932
πηγή

 

Ένα περιστατικό με τον Θανάση Κυριαζή
Κείμενο του Ντίνου Χριστιανόπουλου από το βιβλίο του "Τα παλιά βιβλιοπωλεία της Θεσσαλονίκης" (δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Ιβυκος" τεύχος 4 (22) Απρίλιος-Ιούνιος 1999, σελ 27-48) 

Ο ποιητής Θανάσης Κυριαζής,  γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1887 από πολύ φτωχή οικογένεια που κατάγονταν από τον Προυσσό. 'Εχασε τον πατέρα του σε ηλικία έξι χρονώ. Στο Αγρίνιο τελείωσε το Δημοτικό και τις δύο πρώτες γυμνασιακές τάξεις. Το Γυμνάσιο το τελείωσε στο Μεσολόγγι. Σπούδασε νομικά και φιλολογία στην Αθήνα και σταδιοδρόμησε στο Υπουργείο Οικονομικών. Το 1932 έγινε Διευθυντής του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους και το 1938 πάρεδρος του Ελεγκτικού συνεδρίου. Τα πρώτα του ποιήματα δημοσίευσε στην "Διάπλαση των παίδων" του Ξενόπουλου, στην εφημερίδα του Μεσολογγίου «Ανεξάρτητος» καθώς και στο περιοδικό του δημοτικισμού «Νουμάς». Χρησιμοποίησε τα ψευδώνυμα «Θάμυρις ο Φιλάμωνος» και «άγγελος Ρωμαίος». Από το 1923 ως το 1924 ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής που εξέδιδε το περιοδικό "Μούσα". Ίδρυσε και διηύθυνε το Περιοδικό «Νέα Γράμματα» (1924 – 1925). Στην ποίησή του τραγούδησε την επαρχία, όχι ως επιφάνεια αλλά ως ουσία, τον πλούτο ψυχής των ανθρώπων της, «το άξιο και το αληθινό» εκείνων που ζουν μακριά από το πολύβουο άστυ. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη το 1950.