Κρίτων Αθανασούλης, «Αγάπη»

Το βλέπω πως μέσα στον κόσμο
είμαι χωρίς τουφέκι.

Συνήθισα να φυτεύω τριαντάφυλλα
ελπίζοντας πως θα τα δρέψω.

Αλλά είμαι χωρίς τουφέκι.
Γιατί μου είπαν δε σου χρειάζεται
να πολεμάς. Με φέραν στα νερά τους.

Καθώς φυτεύω τριαντάφυλλα
γυρίζω πίσω να κοιτάξω: όπλα
εκατομμύρια όπλα
δεν τους αρέσει το έργο μου.

Είμαι χωρίς τουφέκι.
Με τρυπούν με ξιφολόγχες
με βασανίζουνε με προβολείς
τι να το κάνεις μου κραυγάζουν.

Δεν εννοώ, Κύριοι, τέτοιο τουφέκι.
Το δικό μου θα σας συγυρίσει
καθώς δεν εκπυρσοκροτεί και δε σκοτώνει.
~

Κρίτων Αθανασούλης - Μια παρουσίαση από τον Γιάννη Βαρβέρη, εκδ. Γαβριηλίδης, 2000
Ευχαριστώ την κ. Αγγελική Κ. που μου έστειλε το ποίημα

 

Ο Κρίτων Αθανασούλης (Τρίπολη, 1916 - Αθήνα, 1979) ήταν ποιητής και δοκιμιογράφος. Παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου στην Αθήνα (διέκοψε τις σπουδές του στο τρίτο έτος), και εργάστηκε αρχικά στο συμβολαιογραφικό γραφείο του ποιητή Ρήγα Γκόλφη (στο έργο του οποίου αφιέρωσε τη μελέτη "Ο ποιητής Ρήγας Γκόλφης", το 1951) και στη συνέχεια στο Συμβολαιογραφικό Σύλλογο Αθηνών, του οποίου διετέλεσε διευθυντής. Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Η ποιητική πορεία του Αθανασούλη ξεκίνησε από το χώρο του λυρικού και κοινωνικού λόγου και οδηγήθηκε σταδιακά στην υπαρξιακή αγωνία και τον εσωτερικό λόγο. Ασχολήθηκε επίσης με το κριτικό δοκίμιο και το θέατρο. Έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Πέθανε από καρδιακή ανακοπή. [Βιογραφία]