Κρίτων Αθανασούλης, «Στην πόλη..»

Στην πόλη βρώμισε μια γάτα,
μου το ‘πε ο υπάλληλος, μου το ‘πε ο βουλευτής
πήγα κι εγώ να δω, με πήρε η μπόχα.
Τι Πόλη ειν’ αυτή Θεέ και Κύριε
στα καφενεία στα σπίτια στα μαγέρικα
καθένας ετοιμάζει μια επανάσταση.
(Ψάχνω να βρω οκτακλόρ για δικαιολογίες.)

Ηλεκτρικά κουμπιά κίτρινα φώτα
ηλεκτρικές φωνές και μένα Σύμβουλο με ψήφισε
ο ηλεκτρονικός πολίτης.
Χάνομαι μες στα ασήμαντα, έχω μια τρέλα.
Γουστάρω ένα μίνι απίθανο
την Πίτσι Μίτσι
ρίχνω ένα κέρμα στο μηχάνημα
κι αυτή παθαίνεται αθεράπευτα για μένα.

Ματς την Τετάρτη, ματς την Κυριακή
πορνοθεάματα α λά Μάρλον Μπράντο
στη λεωφόρο Συγγρού καραδοκεί η σύφιλη
τουρίστες αλητεύουν έξω απ’ το Ηρώδειο
ελληνικά πορνίδια στη Φωκίωνος Νέγρη
έλληνες κίναιδοι απόγονοι του Ανδρούτσου
στα ουρητήρια του μετρό πίσω από ναύτες
κι ένα μεγάφωνο τραντάζει τον αιθέρα:
– η θεία Όλγα ξέρει…

Γυρίζω από μια συγκέντρωση που ρήτορες
ανεπιφύλακτα μας είπαν
αύριο αλλάζει ο κόσμος, γίνεται όνειρο
κι εγώ τρέχω ανυπόμονος να κοιμηθώ
να δω την αλλαγή στον ύπνο μου.
Άλλοι καπνίζουνε μαριχουάνα.
~

Κρίτων Αθανασούλης - Μια παρουσίαση από τον Γιάννη Βαρβέρη, εκδ. Γαβριηλίδης, 2000
Ευχαριστώ την κ. Αγγελική Κ. που μου έστειλε το ποίημα

 

Ο Κρίτων Αθανασούλης (Τρίπολη, 1916 - Αθήνα, 1979) ήταν ποιητής και δοκιμιογράφος. Παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου στην Αθήνα (διέκοψε τις σπουδές του στο τρίτο έτος), και εργάστηκε αρχικά στο συμβολαιογραφικό γραφείο του ποιητή Ρήγα Γκόλφη (στο έργο του οποίου αφιέρωσε τη μελέτη "Ο ποιητής Ρήγας Γκόλφης", το 1951) και στη συνέχεια στο Συμβολαιογραφικό Σύλλογο Αθηνών, του οποίου διετέλεσε διευθυντής. Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Η ποιητική πορεία του Αθανασούλη ξεκίνησε από το χώρο του λυρικού και κοινωνικού λόγου και οδηγήθηκε σταδιακά στην υπαρξιακή αγωνία και τον εσωτερικό λόγο. Ασχολήθηκε επίσης με το κριτικό δοκίμιο και το θέατρο. Έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Πέθανε από καρδιακή ανακοπή. [Βιογραφία]