Κρίτων Αθανασούλης, «Άνθρωπε καθημερινέ»

Άνθρωπε καθημερινέ,
άνθρωπε ματωμένε,
άνθρωπε που δεν ορίζεις το φως σου.
Άνθρωπε που με βλέπεις κάθε πρωί
να επαναλαμβάνω τον εαυτό μου,
άνθρωπε που ταΐζεις με ψίχουλα
τη χαρά σου,

άνθρωπε της ερημιάς,
ακατάδεχτε άνθρωπε,
ανίκητε του αιώνα!

Κι αν ακόμα κάψουν τα δάση
μαζί με τα ωδικά πουλιά,
αν ξατμιστούν τα ποτάμια
κι’ ο ήλιος πνιγεί
μες στη νεκρή θάλασσα,
αν η βροχή πλημμυρίσει
το σπίτι που δε σου ανήκει,
αν οι καρδιές καταγγείλουν
την ποίηση επί οπλοφορία
μην καλέσεις το θάνατο.

Ξέρεις πολύ από δάκρυα,
ξέρεις από πληγές,
ξέρεις από ορφάνια.
Μη ζητήσεις το θάνατο.
Περιτρέχει τη σφαίρα
άγριος θάνατος.
Περιβρέχει τις ψυχές μας
σκόνη απ’ τον όλεθρο.
Περιέχει η καρδιά μας
την αγωνία.
Έργο δικό σου ο θάνατος.

Άνθρωπε καθημερινέ
μην ξεχνάς κάθε πρωί
να μοιράζεις χαμόγελα.
Μια πληγή που χαμογελά
είναι ο κόσμος.
~
Ευχαριστώ την κ. Αγγελική Κ. που μου έστειλε το ποίημα

 

Ο Κρίτων Αθανασούλης (Τρίπολη, 1916 - Αθήνα, 1979) ήταν ποιητής και δοκιμιογράφος. Παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου στην Αθήνα (διέκοψε τις σπουδές του στο τρίτο έτος), και εργάστηκε αρχικά στο συμβολαιογραφικό γραφείο του ποιητή Ρήγα Γκόλφη (στο έργο του οποίου αφιέρωσε τη μελέτη "Ο ποιητής Ρήγας Γκόλφης", το 1951) και στη συνέχεια στο Συμβολαιογραφικό Σύλλογο Αθηνών, του οποίου διετέλεσε διευθυντής. Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Η ποιητική πορεία του Αθανασούλη ξεκίνησε από το χώρο του λυρικού και κοινωνικού λόγου και οδηγήθηκε σταδιακά στην υπαρξιακή αγωνία και τον εσωτερικό λόγο. Ασχολήθηκε επίσης με το κριτικό δοκίμιο και το θέατρο. Έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Πέθανε από καρδιακή ανακοπή. [Βιογραφία]