Νυχτώνει γρήγορα όταν τα βράδια κρεμιούνται από τον ουρανό μου ξεμυαλισμένα φεγγάρια που μου κλέβουν τον ύπνο.
Νυχτώνει γρήγορα όταν η γη μου διψάει να ποτιστεί με έρωτα.
Όταν η γη μου μυρίζει ανεκπλήρωτη ηδονή.
Νυχτώνει γρήγορα όταν στα σκοτάδια μας κρύβουμε τους ανομολόγητους πόθους μας, που κοιμούνται την μέρα και περιμένουν εκείνο το πρώτο αστέρι να βγει για να ξυπνήσουν.
Νυχτώνει γρήγορα όταν γίνεσαι του ερωτισμού μου το κέντρο.
Νυχτώνει γρήγορα γιατί τότε μόνο μπορώ να σε κάνω δικό μου.
Τίποτα πιο ερωτικό απ' όταν έρχεσαι.
Τίποτα πιο ηδονικό απ' το κατέβασμα των ματιών σου , μη και μαρτυρίθει ο πόθος σου.
Τίποτα πιο παράφορο απ' όταν με κατακτάς.
Άσε με μέσα σε νύχτες να μπορώ να ταιριάζω λίγη σάρκα με τη σάρκα σου.
Άσε με να ζωγραφίζω με ερωτικές κραυγές τους νυχτερινούς ουρανούς σου.
Άσε με να γίνω το κορμί το ασύγκριτο με εκείνα που κατά καιρούς γεύτηκες.
Άσε με να γίνω έδαφος έφορο και γόνιμο να γεννηθούν οι καρποί σου.
Θα νυχτώνει γρήγορα για να έρχεσαι.
Θα νυχτώνει γρήγορα επειδή σε περιμένω.
Δε μου μοιάζει παράλογο που την νύχτα την λάτρεψα, πάντα θα είναι εκείνη που εμάς θα συνδέει στο ανεκπλήρωτο και στο αδάμαστο που την μέρα μας τρώει.
Νυχτώνει γρήγορα όταν η γη μου διψάει να ποτιστεί με έρωτα.
Όταν η γη μου μυρίζει ανεκπλήρωτη ηδονή.
Νυχτώνει γρήγορα όταν στα σκοτάδια μας κρύβουμε τους ανομολόγητους πόθους μας, που κοιμούνται την μέρα και περιμένουν εκείνο το πρώτο αστέρι να βγει για να ξυπνήσουν.
Νυχτώνει γρήγορα όταν γίνεσαι του ερωτισμού μου το κέντρο.
Νυχτώνει γρήγορα γιατί τότε μόνο μπορώ να σε κάνω δικό μου.
Τίποτα πιο ερωτικό απ' όταν έρχεσαι.
Τίποτα πιο ηδονικό απ' το κατέβασμα των ματιών σου , μη και μαρτυρίθει ο πόθος σου.
Τίποτα πιο παράφορο απ' όταν με κατακτάς.
Άσε με μέσα σε νύχτες να μπορώ να ταιριάζω λίγη σάρκα με τη σάρκα σου.
Άσε με να ζωγραφίζω με ερωτικές κραυγές τους νυχτερινούς ουρανούς σου.
Άσε με να γίνω το κορμί το ασύγκριτο με εκείνα που κατά καιρούς γεύτηκες.
Άσε με να γίνω έδαφος έφορο και γόνιμο να γεννηθούν οι καρποί σου.
Θα νυχτώνει γρήγορα για να έρχεσαι.
Θα νυχτώνει γρήγορα επειδή σε περιμένω.
Δε μου μοιάζει παράλογο που την νύχτα την λάτρεψα, πάντα θα είναι εκείνη που εμάς θα συνδέει στο ανεκπλήρωτο και στο αδάμαστο που την μέρα μας τρώει.
~
από την υπό έκδοση ποιητική συλλογή "Τρεις εποχές και μια άνοιξη"
πηγή η ιστοσελίδα που συνδιαχειρίζεται η ποιήτρια
πηγή η ιστοσελίδα που συνδιαχειρίζεται η ποιήτρια
Η Βάσω Κανιώτη γεννήθηκε στο Αγρίνιο και κατοικεί στην Αθήνα. Σπούδασε την τέχνη της γαστρονομίας δουλεύοντας πολλά χρόνια σε τουριστικές επιχειρήσεις. Η συγγραφή και η ποίηση ήταν πάντα εκείνο που συντρόφευε τη ζωή της και τον ελεύθερο χρόνο της, μιας και για εκείνη η ποίηση, είναι ο σπουδαιότερος τρόπος έκφρασης Μια βαθύτατη αναγκαιότητα να επικοινωνήσει, να μοιραστεί και να μεταδώσει όσα ενδεχομένως συμβαίνουν στην ψυχή και το μυαλό της.. Στο επόμενο διάστημα θα κυκλοφορήσει η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Τρεις εποχές και μια Άνοιξη». Ασχολείται επίσης ερασιτεχνικά με την ζωγραφική παίρνοντας μέρος σε ερασιτεχνικές εκθέσεις, καθώς επίσης και με την δημιουργία πλεκτών, χειροποίητων ρούχων.