Μαρίνα Μιχαήλ Χρηστάκη, «Ευτυχώς που υπάρχει το παράθυρο»

Από τότε που έκτισαν αυτούς τους τοίχους
περιμένω.
Ευτυχώς που υπάρχει το παράθυρο.
Ακουμπώ στο περβάζι
και κοιτώ έξω.
Ένα μόνο κομμάτι θάλασσας
ένα μόνο κομμάτι ουρανός
Έξω από το παράθυρο ακούω φωνές
Με καλωσορίζουν;;;
Καλωσορίζουν την Άνοιξη
Πρέπει να λύσω τα μαλλιά μου.
Κάποιος ας μου στείλει
ένα χελιδόνι,
ένα τραγούδι,
ένα γράμμα,
κάτι….
Ποιος είπε πως κι η Άνοιξη
δεν θέλει
μια καντάδα,
ένα χρυσαφένιο φράχτη ;
Να τρεμουλιάσουν τα μαλλιά της,
να λυγίσουν τα λεπτά κλωνιά της,
να λουλουδίσει,
να γκρεμιστούν.
τοίχοι και μαστόροι
μ’ ένα μόνο κρότο.

(Μάρτιος 2013)
πηγή

Η Μαρίνα Μιχαήλ Χρηστάκη γεννήθηκε στο Βαχό Βιάννου και κατοικεί στο Ηράκλειο Κρήτης. Έχει κάνει πτυχιακές σπουδές Τεχνολογίας Γεωπονίας, στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό και στις Παιδαγωγικές επιστήμες. Έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης Π.Μ.Σ. στη Δημιουργική γραφή. Υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως καθηγήτρια Τεχνολογίας. Συνεργάζεται με έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά δημοσιεύοντας ποιητικό και πεζό λόγο. Έργα της έχουν περιληφθεί σε συλλογικές εκδόσεις. Τίτλοι βιβλίων: Αρμενόπετρα (Μανδραγόρας, 2021)