Κώστας Καρυωτάκης, «Διαβαίνουν»

Διαβαίνουν οι χανούμισσες! Μεριάστε σεις, διαβάτες,
κρυφτείτε να θαυμάσετε την ομορφιά, τη χάρη
που θα προβάλει γελαστή. Αργοδιαβαίνουν - να τες! -
με τη δειλή περπατησιά, με το κρυφό καμάρι.

Κοιτάχτε τες, ασκέπαστες, γεμάτες από νιάτα
σε μαύρο φόντο λάμπουνε - σαν μαγικά αστέρια
στης νύχτας το τρισκόταδο - ολόασπρα, αφράτα
κεφάλια ηλιογέννητα κι αφροπλασμένα χέρια.

Ω, πόσους λάγνους πόθους προδίδει αυτό το βλέμμα
π' αστράφτει και θαμπώνει! Και ποιο ερωτομίλημα
να σιγολέν τα χείλια τους - που λες πως στάζουν αίμα -
σαν ποτίζουν τον πασά με το γλυκό τους φιλήμα;
~
Εφηβικοί Στίχοι (1913-1916)

Καρυωτάκης, Τα Ποιήματα (1913-1928). Επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδης, Νεφέλη, 1992