Κώστας Καρυωτάκης, «Σονέτο»

Τα φύλλα κιτρινίσανε και, πέφτοντας στο χώμα,
ξεχύνονται σ' αφάνταστο, σ' απότρελο χορό.
Τα λουλουδάκια κλείσανε το θεϊκό τους στόμα
και γέρνουν άθελα στη γη, κοπάδι θλιβερό.

Ο ήλιος, που άλλοτε, που χθες, προχθές ακόμα
εσκόρπιζε το γέλιο του, ψηλά, το λαμπερό,

σκυθρώπασε, και έπνιξε τ' ολόχρυσό του χρώμα
στα μολυβένια σύννεφα που πέρα εκεί θωρώ.

Η θάλασσα εφούσκωσε κ' έθρεψε το κύμα,
στο πεζοδρόμι η βροχή χτυπάει ρυθμικά
και του διαβάτη βιαστικό ακούγεται το βήμα.

Απ' τη βροχή ετρόμαξαν τ' αθώα χελιδόνια
και σαν πετάνε φαίνεται πως λένε μυστικά:
«Εμπρός, εμπρός, να φύγουμε, θ' αρχίσουνε τα χιόνια».
~
Εφηβικοί Στίχοι (1913-1916)

Καρυωτάκης, Τα Ποιήματα (1913-1928). Επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδης, Νεφέλη, 1992