Μαρία Τσολιά, «Ανάσταση»

Τρέφονται
με πρωθύστερα
“τετέλεσται”
οι έρωτες
– πλημμελείς εκ γενετής.

Και ποιος θα πει
στους πόσους θανάτους
ανασταίνεται
η Αγάπη;

~
από τη συλλογή Συναληθεύουσα, εκδ. Ιωλκός, 2015
πηγή

Η Μαρία Τσολιά γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1966 στην Άρτα. Σπούδασε Φιλοσοφία, Παιδαγωγική και Ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Η μεταπτυχιακή της εργασία στη Νεοελληνική Φιλολογία από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης αφορά στην εικονοθεσία στο έργο του Νίκου Καββαδία. Εργάστηκε επί αρκετά έτη ως Γραμματεύς Διευθύνσεως και Σύμβουλος σε θέματα Ανθρωπίνων Πόρων. Την τελευταία δεκαπενταετία εργάζεται στον ευαίσθητο χώρο της Μετανάστευσης. Το 2013 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή “Όσο κόκκινο μου αρνήθηκες” από τις εκδόσεις Οσελότος. Το 2015 εκδόθηκε η ποιητική συλλογή “Συναληθεύουσα” από τις εκδόσεις Ιωλκός.