Σοφία Περδίκη, «Οδοιπορικό»

Έχουμε έρθει από μια εικόνα παλιά
βαμμένοι στου χρόνου τη σέπια.
Κουβαλάμε μπαγάζια από δέρμα.
Οι μνήμες μας εξέχουν κομμάτια
λινά υφάσματα
στα σημεία που δεν μπόρεσε
να κλείσει καλά η βαλίτσα.
Έχουμε για φτερά στους ώμους μας
τα μικρά παιδιά που υπήρξαμε
τόσο κουρασμένα ακολουθώντας
των μεγάλων το πέταγμα.

Και προχωράμε.
Τα μάτια μας ημίκλειστα.
Στ’ αυτιά μας κρεμασμένοι οι ήχοι
απ’ τα τραγούδια που αντηχούσαν
στα βουνά κι η σφαίρα του Αέρα
μας δένει ακόμα τα πόδια.
Φέρνουμε μαζί μας
απειροελάχιστα αστραφτερά
πετρώματα απ’ τα περασμένα
μια καρφίτσα στο πέτο για πυξίδα
αναβοσβήνει
στο κέντρο της τ’ αστέρι.
Στη γλώσσα μας λιώνει αργά
η γεύση που μας άφησε
το μέλι και το γάλα
καραμέλα που ξεγελάει
της καμένης δάφνης την πίκρα.

Και προχωράμε.
Με μια μικρή
αλάτινη θλίψη στα τσίνορα
στα χείλη κρεμασμένο
το δεντρολίβανο
και στα μαλλιά δεμένη πλεξούδα
την προδομένη ανεμελιά.

πηγή το ιστολόγιο της ποιήτριας

Η Σοφία Περδίκη γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών «Βακαλό» και στη Σχολή Καλών Τεχνών του Saint–Étienne. Το εικαστικό της έργο έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και σε ομαδικές εκθέσεις. Ποιήματά της δημοσιεύτηκαν σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά, στον συλλογικό τόμο της ομάδας CRAFT (μικρές εκδόσεις, 2015) και στις περιοδικές ανθολογίες πεζού και ποιητικού λόγου diP generation (Θράκα, 2016 και Μανδραγόρας, 2017). Τίτλοι βιβλίων: Το αιώνιο αίνιγμα (Κίχλη, 2020)

Η ιστοσελίδα της ποιήτριας sofiaperdiki.wordpress.com