Νίκος Κυριακίδης, «Κρύωνε..»

Βρέθηκε να φιλιέται με πάθος
μ’ ένα τεράστιο ψάρι.
Με το που εμφανίστηκε μπροστά της
έβγαλε επιθετικά τη γλώσσα
και την έσφιξε στην αγκαλιά του.
Ήταν η λίμνη;
Τα όνειρα υγρασίας που έφτιαχνε;
Ο Ψάρης πάντως δεν εμφανίστηκε-
υπήρχε.
Όσο την έσφιγγε,
κοκκίνιζαν τα μάτια του.
Τα λέπια του σκληρά τη ματώναν.
Τα πράγματα στο δωμάτιο πέταγαν.
Ο χώρος άδειαζε.
Αυτή θυμάται πια μόνον κάποιες λέξεις-
κυρίως ονόματα.
Τώρα δα γδαρμένη, αλλά χωρίς πόνο, κολυμπά,
απολαμβάνει την ανάσα με τα βράγχια.
«Εραστή… δεν έχω πια βάρος.
Πότε πέθανε η μάνα μου;
Το φανταζόμουν γκρι,
μα είναι γαλανό ως και το αίμα μου.
Απλά κάνει πολύ κρύο...
Η υγρασία είναι;»

~
από τη συλλογή Δρόμοι με ματωμένα γόνατα, εκδ. Ars Poetica, 2013
πηγή

Ο Νίκος Κυριακίδης γεννήθηκε το 1960 πίσω απ’ τα προσφυγικά του Αϊ-Σώστη, στην Αθήνα. Είναι μαθηματικός με μεταπτυχιακές σπουδές στην Επιχειρησιακή έρευνα στη Γαλλία. Ασχολείται από παλιά με την ποίηση, αλλά πρωτοεμφανίστηκε στο διαδίκτυο το 2011. ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Δρόμοι με ματωμένα γόνατα, εκδόσεις Ars Poetica (2013). Γύμνασμα από τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές» (2015). Χρόνος, εκδ. Σαιξπηρικόν (2017). Οι Πικροί Άνθρωποι, εκδ. «Όστρια» (2018). Ψευδή πορφύρα περιβάλλεται, εκδ. Ρώμη (2021). Η κέντα, εκδ. Ρώμη, (2021). Έργα του έχουν συμπεριληφθεί σε ομαδικές ανθολογίες. Έχει βραβευτεί με πρώτο βραβείο και επαίνους σε διαγωνισμούς ποίησης, με τελευταία του συμμετοχή το 2015 στον Διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος της Κοβενταρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης με θέμα «Πόλεμος και Ειρήνη», όπου έλαβε το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού στο σκέλος της ποίησης. Συγγράφει επίσης θεατρικά έργα.