Γεωργία Δεληγιαννοπούλου, «Η αγάπη σε μια μικρή ακτή της Αμοργού»

(Αμοργός. Λίγο έξω από τα Κατάπολα. Η ώρα να υποθέσουμε απογευματινή. Εποχή πρώτη άνοιξη. Πίσω από τα βραχάκια σε μια μικρή δαντελωτή ακτή. Κύμα δεν έχει τώρα. Το νερό της θάλασσας ίσα που  χαϊδεύει  πολλά κεχριμπαρένια μικρά βότσαλα. Τα απόθεσε ίσως εκεί το τελευταίο βραδυνό κύμα.  Άνθρωπος γύρω κανείς. Ένα από τα βότσαλα αρχίζει να τραγουδά  στο ταίρι του,  ηχολογώντας κάθε φορά που το νερό αγγίζεται στον  μέσα του ουρανό)

Αυτός που αγαπά δεν εγκαταλείπει, το έμαθα πια
Δεν οξειδώνεται
Δεν πτοείται
Δεν περπερεύεται

Κι όταν η αγάπη του πέφτει
Δίπλα παραστέκεται - κι ας σε κομμάτιασε ο βράχος, ουρανέ μου-
Κι αν δεν μπορώ να σε σώσω
Εδώ κοντά σου θα ‘μαι
Κι όταν γεμίσει ο αέρας σάλο και χαλασμό - τα έχει ο καιρός αυτά -
Αυτός που αγαπά, εγώ εσένα,
Θα ‘χει μια ανάσα
Για χαρά για συντροφιά για πόνο
Χωρίς δεσμά δοσμένο πετραδάκι στην ακριβή μου ελευθερία
Να σ’ αγαπώ

Κι αν με ρωτήσεις γιατί
Δεν ξέρω ακριβώς
Ίσως είσαι κάποιο από παλιά δικό μου μέλος
Μόσχευμα ουρανού καταβολάδα γιασεμιού
Εικόνα ομοιωμένη σμάλτου και θαλάσσης

Θες μόνο ένα νεύμα μιας πνοής ψιθύρισμα
Να χυθείς χορεύοντας απ’ την αρχή μέσα στο ρήγμα των νερών
Κι εγώ αυτό μόνο το να υπάρχεις
Όπως το δύνασαι μέσα στο χρίσμα των Κυκλάδων

πηγή το ιστολόγιο της ποιήτριας

Η Γεωργία Δεληγιαννοπούλου γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία στο ΑΠΘ, θέατρο στο ΚΘΒΕ και μουσική (κιθάρα – φωνητική). Εργάστηκε για πολλά χρόνια σε φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης, ενώ παράλληλα έκανε θεατρικές παραστάσεις με παιδιά δημοτικού και γυμνασίου. Το έργο της «Ένα Συννεφάκι στο Πόρτο Τρελό» βραβεύτηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Παιδικού Θεατρικού Έργου (1996). Με το θεατρικό έργο της «Αχ, Πεφταστέρι» (2002), το Θέατρο του Νέου Κόσμου εγκαινίασε τη δράση της κινητής μονάδας θεάτρου για παιδιά που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία και ιδρύματα. Το 2008, μαζί με τον Μανώλη Γιούργο, δημιουργεί τον Χώρο Τέχνης Ιδιόμελο, όπου και σήμερα ζει και εργάζεται. Έχει εκδώσει τα βιβλία: «Μια Ριγέ Γαρίδα Ροζ», εκδόσεις Κάστωρ (παιδικά τραγούδια-παραμύθια). «Ανασαίνει ο κήπος», αφηγήματα, από τις εκδόσεις Κέδρος (όπου υπάρχει και το βραβευμένο στον Λασκαρίδειο Διαγωνισμό του Λυκείου των Ελληνίδων διήγημα «Εκείνος που με κοιμάται»). «Το δέντρο της Αμαλίας», νουβέλα, εκδόσεις Γαβριηλίδης. Το διήγημά της «Το νεκρό παιδί» συμπεριλαμβάνεται στην συλλογή διακριθέντων διηγημάτων (στο διαγωνισμό ΛόγωΤέχνης) «11 λέξεις», εκδόσεις Καλέντης (2013). «Η επιστροφή της Μαρούλας», θεατρική διασκευή για παιδιά δημοτικού του λαϊκού παραμυθιού «Η Μαρούλα» (2014), εκδόσεις Λαγουδέρα. «Σεμνά θαμμένα» (2018), ποιήματα, εκδόσεις Λαγουδέρα. Η ιστοσελίδα της ποιήτριας boukalistithalassa.blogspot.com