Ευσταθία Δήμου, «Απώλεια λήθης (ΙΙ)»

Μνήμη μου, ήρθες απόψε μακρινή.
Φερμένη από μια τέχνη μαντική.

Πρώτα, το πρόσωπό σου σχηματίζω.
Δεν άλλαξες πολύ στοιχηματίζω.

Έπειτα διοχετεύω το κορμί
σε στάση που αναβλύζει την ορμή.

Μονάχα τη φωνή σου δεν πειράζω.
Σε ανείπωτες λέξεις τη μοιράζω.

Σαν όνειρο αρχίζω να θυμάμαι.
Ξυπνώ. Μόνη στο πλάι σου κοιμάμαι.

~
από τη συλλογή Απώλεια λήθης, Εκδόσεις των Φίλων, 2019
πηγή

Η Ευσταθία Δήμου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Κλασσική και Νεοελληνική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή με θέμα τις θεατρικές διασκευές πεζογραφημάτων. Εργάζεται ως φιλόλογος στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Άρθρα, διηγήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Τίτλοι βιβλίων: Στη Σπορά των αστεριών (Νέος Αστρολάβος/Ευθύνη, 2011). Σονέτα (Gutenberg, 2016). Απώλεια λήθης (Οι Εκδόσεις των Φίλων, 2019). Κλέφτες+αστυνόμοι (Εκδόσεις Γκοβόστη, 2020)