Οδυσσέας Ελύτης, «Τετάρτη, 29»

Eίναι κάτι νύχτες τώρα τελευταία, που ακούω πέ-
διλα στις πλάκες, θροΐσματα υφασμάτων και λέξεις
άγνωστες που μοιάζουν πικρές και δυνατές σαν αγριό-
χορτα: "ύρφη" "σαραγάνδα" "τίντελο" "δελεάνα"...
Ώσπου πια "μου την έδωσε" χθες βράδυ και στάθηκα
γυμνός μπρος στον καθρέφτη.

Aλήθεια, δεν έμοιαζα καθόλου. Eίχα μαλλιά ριχμένα
προς τα εμπρός και τα χαρακτηριστικά του προσώπου,

σκληρά. Στο μεσαίο μου δάχτυλο φορούσα δαχτυλίδι,
βαρύ, με βούλα. Kαι στο βάθος του δωματίου μου έστε-
καν δύο άλλοι νέοι γενειοφόροι, σοβαροί.

Kατά τα άλλα το τοπίο θύμιζε Kέρκυρα.

Έτσι αργά βουλιάζαμε όλοι μας όπως η νεότης. Eνώ
από το ραδιόφωνο ακουγόταν, ανάμεσα σε άλλα παλιά
τραγούδια, στη διαπασών, η "Pαμόνα".
~
από το Hμερολόγιο ενός αθέατου Aπριλίου, εκδ. ύψιλον/βιβλία, 1984
πηγή

 

Ο Οδυσσέας Ελύτης (πραγματικό όνομα: Οδυσσέας Αλεπουδέλης) (Ηράκλειο Κρήτης, 1911 - Αθήνα, 1996), ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του '30. Βραβεύτηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο δεύτερος και τελευταίος μέχρι σήμερα Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ. Στα γράμματα ο Ελύτης εμφανίστηκε το 1935, ο φίλος και ομότεχνός του Γιώργος Σαραντάρης τον φέρνει σε επαφή με τη λογοτεχνική συντροφιά, που εξέδιδε το πρωτοποριακό περιοδικό Νέα Γράμματα. Την αποτελούσαν, μεταξύ άλλων, οι Γιώργος Σεφέρης, Γιώργος Θεοτοκάς, Γιώργος Κατσίμπαλης και Ανδρέας Καραντώνης. Στα Νέα Γράμματα θα δημοσιευτεί το πρώτο του δόκιμο ποίημα με τίτλο Του Αγαίου, με την υπογραφή: Ελύτης. Η γνωριμία του τον ίδιο χρόνο με τον Ανδρέα Εμπειρίκο ενίσχυσε τις επαναστατικές υπερρεαλιστικές του απόψεις. Γνωστότερα ποιητικά του έργα είναι τα Άξιον Εστί, ο Ήλιος ο πρώτος και οι Προσανατολισμοί. Διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ιδίωμα και θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της ελληνικής ποίησης. Πολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν, ενώ συλλογές του έχουν μεταφραστεί μέχρι σήμερα σε πολλές ξένες γλώσσες. Το έργο του περιλαμβάνει ακόμα μεταφράσεις ποιητικών και θεατρικών έργων. Υπήρξε μέλος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Έργων Τέχνης και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Κριτικής, αντιπρόσωπος στις Rencontres Internationales της Γενεύης και Incontro Romano della Cultura της Ρώμης. Πέρα από το ποιητικό του έργο, ο Ελύτης άφησε σημαντικά δοκίμια, συγκεντρωμένα στους τόμους Ανοιχτά Χαρτιά (1974) και Εν Λευκώ (1992), καθώς και αξιόλογες μεταφράσεις Ευρωπαίων ποιητών και θεατρικών συγγραφέων. [Βιογραφία]