Λώρενς Φερλινγκέττι (Lawrence Ferlinghetti), «Ατέλειωτη ζωή»

Ατέλειωτη η λαμπρή ζωή του κόσμου
ατέλειωτος ο λατρευτός του βίος κι η ανάσα
οι λατρευτές του έμβιες υπάρξεις
ν' ακούν και να βλέπουν
να αισθάνονται και να νοούν
να γελούν και να χορεύουν
να τραγουδούν και να μιλούν
ατέλειωτα απογεύματα και βράδυα
αγάπης κι έκστασης κι απελπισίας
.....................................................
Ατέλειωτες οι μάχες του καλού και του κακού
τα χτυπήματα της μοίρας κι οι εκτροπές του μίσους
ατέλειωτα λάθη και αποτυχίες της τελικής έκρηξης
σ' ατέλειωτες κλιμακωτές αντιδράσεις
...........................................................................
Και γιαυτό τέλος δεν έχουν
οι πύλες της γνώσης
κι οι καταράχτες του φωτός
στα αιθέρια ύψη του ανθρωπίνου πνεύματος
στο διάστημα μέσα μας
στα Άμστερνταμ του Γιν και Γιαν
Ατέλειωτα Ρουμπαγιάτ κι ατέλειωτες μακαριότητες
..............................................................................
Τις τελευταίες μέρες της Αλεξάνδρειας
Μια μέρα πριν το βατερλώ
ο χορός εξακολουθεί
υπάρχει εδώ ένας ήχος ήχος ονείρου μέσα στη νύχτα.
~
από το βιβλίο Ατέλειωτη ζωή, εκδ. Ελεύθερος Τύπος, 2010
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
πηγή