Σταμάτης Πολενάκης, «Προσευχή για τη Νόρα»

Δεν υπάρχουμε, νομίζω, παρά μόνο σε σπάνιες στιγμές
όταν κτίζουμε ξανά από την αρχή τον κόσμο,
όταν μάτια και στήθη ανοίγουν όπως αυτά τα τρυφερά
εφήμερα άνθη κάτω απ` το φως

Ω, ας μην ανοίξουν οι πόρτες άλλη φορά,
ας μην ακουστούν ποτέ ξανά τα βήματα του τυφλού χρόνου
έξω απ` αυτό το δωμάτιο, ας μη μείνουν άδεια ποτέ αυτά τα χέρια
που προσφέρουν άρτο και οίνο και υπόσχεση αιωνιότητας

Ας μην κοπούν ποτέ τα αόρατα νήματα.
~
πηγή

Ο Σταμάτης Πολενάκης (εγγονός του σιφνιού γελοιογράφου Σταμάτη Πολενάκη) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 και σπούδασε στο τμήμα Ισπανικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης. Είναι ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Γιάννη Γκούμα, και, κυρίως, από τον Richard Pierce. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Εργογραφία: Ποίηση: Το χέρι του χρόνου (Όμβρος, 2002).  Τα γαλάζια άλογα του Φραντς Μαρκ (Οδός Πανός, 2006), Νοτρ Νταμ (Οδός Πανός, 2008). Τα σκαλοπάτια της Οδησσού (Μικρή Άρκτος, 2012). Η ένδοξη πέτρα (Μικρή Άρκτος, 2014). Τα τριαντάφυλλα της Μερσέδες (Μικρή Άρκτος, 2016), που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο ποίησης, από κοινού με τη συλλογή "Οι ομοτράπεζοι της άλλης γης" της Χλόης Κουτσουμπέλη, και με το βραβείο ποίησης του περιοδικού "Ο Αναγνώστης", 2017. Η πάλη με τον Άγγελο (Ενύπνιο, 2020). Θέατρο: Βερολίνο (Αιγόκερως, 2010).