Στρατής Παρέλης, «Πόσο με αθωότητα τώρα κοιτώ!»

Απείθαρχα λόγια
όπως απείθαρχη κι η σιωπή
και το μέσα μας χάος
και η ροή των γεγονότων
και η ξεθυμασμένη αλήθεια.
Πρόσωπα που αντικαθρεφτίζονται στον ουρανό,
βουβά και ευλαβικά πρόσωπα,
κινούνται λες όπως μια μεραρχία πολέμου,
ανηφορίζουν προς τον ουρανό.
Το απόγευμα ζωγραφίζει την πορεία τους,
υπάρχει μια συνείδηση εκεί έξω
Που υποβάλει και υπερβάλει,
που απολιθώνει τις συμπεριφορές
και κάνει επιτακτική την ανάγκη να επέμβει ο άγγελος
και να μας δώσει τα καλά της χάρης του.
Πόσο με αθωότητα τώρα κοιτώ!
Μου αρέσουν οι ψίθυροι που διασχίζουν το φως
και φτάνουν μέσα στην καρδιά μου,
τρέποντας
Την μελαγχολία μου σε άτακτη φυγή..

~
από τη συλλογή Όνειρα θολών τοπίων, εκδ. Διάνυσμα, 2016
πηγή το ιστολόγιο του ποιητή

Ο Στρατής Παρέλης γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Η καταγωγή του είναι από την Λέσβο πατρόθεν και από την Μικρασία μητρόθεν. Εργογραφία: Παράθυρα της μοίρας (2008). Δηλωθέντα (2009). Bιβλίο συμβάντων (2009). Υλικές συμπόνιες (2013). Περί ου ο λόγος (2013). Ποιήματα ΣΤ (2014). Οίκαδε (2014). Γραμμές σκηνοθεσίας (2015). Παρακαταθηκών και δανείων (2015). Τρενογραφίες (2016). Όνειρα θολών τοπίων (2016). Ερημωμένα (2020) κ.α.

Η ιστοσελίδα του ποιητή stratisparelis.blogspot.com