Επειδή όλοι έχουν μιλήσει για όλα
Η ιστορία είναι πάντα ίδια
Εξελίσσεται αφήνει χνάρια
Καλούπια χαρμάνια
Πυρετούς απολιθώσεις
Εκρήξεις υπνώσεις
Λυγμούς γέλια ποταμούς
Καγχασμούς μορφασμούς
Σιωπές φονικά ντεσιμπέλ
Υπαινιγμούς γύμνιες
Φωτιές ακέραια δάση
Πρόσωπα απρόσωπες φιγούρες
Ημιτελής
Μετέωρη
Αμφισβητούμενη
Η ιστορία είναι πάντα ίδια
Κύκλοι κλείνουν και ανοίγουν
Εικάζουν οι πολλοί
Θα στηρίξω ένα όχι
Που ορθώνει το αβέβαιο ανάστημά του
Κάποτε το όχι σημαίνει περισσότερα από μια άρνηση
Όχι λοιπόν, οι κυκλικές τροχιές που επιβεβαιώνουν
Χαλάσματα θρύψαλα λέξεις
Παρωδία ίσως
Σαν πικρό γάβγισμα σκύλου νηστικού
Και μαθημένου σε όνειρα βουλιμικά
Επαληθεύονται τα δειλινά
Όταν γλύφει το αραχνιασμένο χέρι του άστεγου φίλου
Η ιστορία πάντοτε ίδια
Άτακτες επαναλήψεις παίζουν κρυφτό
Σαν ξεμαλλιασμένα αλητοκόριτσα
Σηκώνουν τα φουστάνια ψηλά
Γελάνε σκληρά
Πάντα οι ίδιες στιγμές ανακατεμένες
Στην πλατεία οι θεατές πότε χασμουριούνται
Πότε τρέχουν στη σκηνή
Κι εκείνοι να κρυφτούν
Και μόνο τότε
Μόνο τότε
Μόνο έτσι
Καταλαβαίνεις και τα γραμμάρια της πλέον ακινητοποιημένης σκέψης
Με αναφορά τις προηγούμενες εκδοχές
Όμως έξω από καθησυχαστικούς κύκλους
Μόνο έτσι
Μαντεύεις τους κυματισμούς της όταν ο καιρός φυσάει νέους νόμους
Τότε που αρχίζει πάλι το πανάρχαιο
Το γνωστό το χιλιοειπωμένο
Απ’ το στόμα ή ίσως ένα βουνό απάτητο στο πίσω μέρος του μυαλού
Από μια επιθετική γωνία που δεν τιθασεύεται
Από μια βούληση που κοιμάται ή καταστρέφει τον ύπνο
Από εκεί είναι
Δε θέλω να πω
Να μιλήσω να γράψω
Δε θα πεις
Ποτέ ξανά
Μην γράψεις σε θύελλες ραβασάκια
Σου γυρνάνε πίσω ζητιάνικες αλφαβήτες
Φορτωμένες προσδόκιμα τέχνης ανύπαρκτης
Υπαρκτής
Χιλιοειπωμένης
Πάντοτε ίδια η ιστορία
Πτώμα νεαρού θεού
Σπαρμένου ερωτήσεις σπαρμένου έρωτες
Που πίστεψες μόνο στα ακροδάχτυλά του
Ούτε μια πιθαμή αφίλητα από τον λαό του.
~
από τη συλλογή Η ιστορία ίδια, εκδ. Γαβριηλίδης, 2019
πηγή
Η ιστορία είναι πάντα ίδια
Εξελίσσεται αφήνει χνάρια
Καλούπια χαρμάνια
Πυρετούς απολιθώσεις
Εκρήξεις υπνώσεις
Λυγμούς γέλια ποταμούς
Καγχασμούς μορφασμούς
Σιωπές φονικά ντεσιμπέλ
Υπαινιγμούς γύμνιες
Φωτιές ακέραια δάση
Πρόσωπα απρόσωπες φιγούρες
Ημιτελής
Μετέωρη
Αμφισβητούμενη
Η ιστορία είναι πάντα ίδια
Κύκλοι κλείνουν και ανοίγουν
Εικάζουν οι πολλοί
Θα στηρίξω ένα όχι
Που ορθώνει το αβέβαιο ανάστημά του
Κάποτε το όχι σημαίνει περισσότερα από μια άρνηση
Όχι λοιπόν, οι κυκλικές τροχιές που επιβεβαιώνουν
Χαλάσματα θρύψαλα λέξεις
Παρωδία ίσως
Σαν πικρό γάβγισμα σκύλου νηστικού
Και μαθημένου σε όνειρα βουλιμικά
Επαληθεύονται τα δειλινά
Όταν γλύφει το αραχνιασμένο χέρι του άστεγου φίλου
Η ιστορία πάντοτε ίδια
Άτακτες επαναλήψεις παίζουν κρυφτό
Σαν ξεμαλλιασμένα αλητοκόριτσα
Σηκώνουν τα φουστάνια ψηλά
Γελάνε σκληρά
Πάντα οι ίδιες στιγμές ανακατεμένες
Στην πλατεία οι θεατές πότε χασμουριούνται
Πότε τρέχουν στη σκηνή
Κι εκείνοι να κρυφτούν
Και μόνο τότε
Μόνο τότε
Μόνο έτσι
Καταλαβαίνεις και τα γραμμάρια της πλέον ακινητοποιημένης σκέψης
Με αναφορά τις προηγούμενες εκδοχές
Όμως έξω από καθησυχαστικούς κύκλους
Μόνο έτσι
Μαντεύεις τους κυματισμούς της όταν ο καιρός φυσάει νέους νόμους
Τότε που αρχίζει πάλι το πανάρχαιο
Το γνωστό το χιλιοειπωμένο
Απ’ το στόμα ή ίσως ένα βουνό απάτητο στο πίσω μέρος του μυαλού
Από μια επιθετική γωνία που δεν τιθασεύεται
Από μια βούληση που κοιμάται ή καταστρέφει τον ύπνο
Από εκεί είναι
Δε θέλω να πω
Να μιλήσω να γράψω
Δε θα πεις
Ποτέ ξανά
Μην γράψεις σε θύελλες ραβασάκια
Σου γυρνάνε πίσω ζητιάνικες αλφαβήτες
Φορτωμένες προσδόκιμα τέχνης ανύπαρκτης
Υπαρκτής
Χιλιοειπωμένης
Πάντοτε ίδια η ιστορία
Πτώμα νεαρού θεού
Σπαρμένου ερωτήσεις σπαρμένου έρωτες
Που πίστεψες μόνο στα ακροδάχτυλά του
Ούτε μια πιθαμή αφίλητα από τον λαό του.
~
από τη συλλογή Η ιστορία ίδια, εκδ. Γαβριηλίδης, 2019
πηγή
Η Ρία Φελεκίδου σπούδασε Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Δημοσιογραφία στο Εργαστήριο Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του Μεταπτυχιακού ετήσιου Προγράμματος Παιδαγωγικής Κατάρτισης της ΑΣΠΑΙΤΕ και πτυχιούχος του Μεταπτυχιακού Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Εργάστηκε ως δικηγόρος και δημοσιογράφος στη Λάρισα και στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα δουλεύει ως εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση σε σχολεία και διοικητικές θέσεις, ενώ υπήρξε μέλος της Ομάδας Διαχείρισης, Συντονισμού και Παρακολούθησης της Εκπαίδευσης Προσφύγων του Υπουργείου Παιδείας. Εργογραφία: Τελεία και παύλα (Γαβριηλίδης 2005). Αυτά (Γαβριηλίδης 2008). Η Ιστορία Ίδια (Γαβριηλίδης 2019). Ξέρω τι θα γίνει (Πεζογραφία, 2018). Το πιο ευτυχισμένο κοριτσάκι του κόσμου (Παιδικό βιβλίο, 2014). Το παιχνίδι των δοντιών (Μεταίχμιο / Παιδικό βιβλίο, 2018). Διάβασε το παραμύθι ανάποδα: Ο δράκος και τα παιχνίδια (Παιδικό βιβλίο, 2021) κ.α.
