Νίκος Σουβατζής, «Ατσάλι και φωτιά»

Τα όνειρά μας είναι χώμα και νερό
σαπίζουν σε ανήλιαγα κελιά
ψάχνουν αέρα να αναπνεύσουν
εισπνέουν δακρυγόνα και καυσαέριο
σέρνονται στην άσφαλτο
στοιχειώνουν τους δρόμους

Τα όνειρά μας είναι πεφταστέρια
που λάμπουν για λίγο στον ουρανό
πριν ξεψυχήσουν,
λόγια που τα παίρνει ο άνεμος,
κύματα που σβήνουν στην ακτή

Τα όνειρά μας είναι ατσάλι και φωτιά
καίνε τους φόβους μας
φωτίζουν τις σιωπές μας

Τα όνειρά μας είναι αχαρτογράφητα νησιά,
παρθένα δάση, άπαρτες βουνοκορφές

Τα όνειρά μας είναι αγέννητα παιδιά
που ζωγραφίζουν το μέλλον

~
από τη συλλογή Χειμερινή ισημερία, Ψηφιακή έκδοση, 2019
έντυπη έκδοση (2016)

Ο Νίκος Σουβατζής γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1977. Έχει εργαστεί ως συντάκτης σε έντυπα και διαδικτυακά μέσα. Ασχολείται με την πεζογραφία και την ποίηση. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα ισπανικά, στα γαλλικά και στα αγγλικά και έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες. Τίτλοι βιβλίων: Αναχώρηση - συλλογή διηγημάτων (Σαΐτα, 2014). Χειμερινή ισημερία (Bookstars - Γιωγγαράς, 2016). Μετά από χιλιάδες φεγγάρια - Αστυνομική νουβέλα (Anima Εκδοτική, 2018). Ανατολική περίπολος (Ηδυέπεια, 2021)

Η ιστοσελίδα του ποιητή chimerianarki.wordpress.com