Νικόλας Ευαντινός, «για όσους σπαρταριστοί κολύμπησαν»

Μνήμη Μανόλη Αναγνωστάκη

Η θλίψη, ένα δίχτυ ψάρια που δεν αξιώθηκαν ούτε να σπαρταρήσουν.
Μα όσοι κολύμπησαν σε ανακριτικά γραφεία και κελιά, σε λέξεις δίχως κελάρια
και κρυμμένα κρασιά, σε βεγγέρες δίχως πυροτεχνήματα
όσοι κολύμπησαν σε ανθρώπινα ποτάμια με ανάσα θανατοποινίτη, σε πυρομαχικές
σιωπές και πυρίμαχους στίβους ονείρων
όσοι κολύμπησαν ανάμεσα σε όσους κάνανε τον πεθαμένο, πλάι σε θηράματα κητών
και τεράτων, πάνω από σκελετωμένα ναυάγια ιαχών, κάτω από το άγρυπνο μάτι του νεκρού Θεού
όσοι κολύμπησαν ολόκληροι σαν πεσκέσι στη μουσική της πλάσης,
ε λοιπόν αυτοί γιατί να σπαρταρήσουν;
 ΥΓ: Οι ποιητές, ψάρια που δεν καταδέχονται σε δίχτυ να σπαρταρίσουν.
~
από τη συλλογή Ενεός, εκδ. Μανδραγόρας, 2012
πηγή

Ο Νικόλας Ευαντινός γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1982. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης με μεταπτυχιακό στην νεοελληνική φιλολογία της ίδιας σχολής, στο οποίο κύριος άξονας ήταν η μελέτη της θεωρίας της λογοτεχνίας. Ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά "Διαβάζω", "Εντευκτήριο", "Μπιλιέτο", "Φαρφουλάς", στην εφημερίδα "Αυγή", σε τοπικά έντυπα της Κρήτης και σε διάφορες ανθολογίες, μεταξύ άλλων και σε γαλλική σε μετάφραση του Michel Volkovitch. Παράλληλα ασχολείται με την μουσική, ως τραγουδοποιός. Το 2010 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Πανταχού Απών" με δικά του τραγούδια που τα ερμηνεύει ο ίδιος. Τίτλοι βιβλίων: Μικρές αγγελίες και ειδήσεις (Γαβριηλίδης, 2008). Ρουβίκωνας στα μέτρα μας (Μελάνι, 2011). Ενεός... (Μανδραγόρας, 2012). Λιγωσάδικο (Μανδραγόρας, 2016). Η γυρισμένη γλώσσα του Επιμενίδη (Ο Μωβ Σκίουρος, 2019).