Τώρα σήκωσέ με ψηλά μέχρι το πρόσωπό σου,
Ώσπου να ψιθυρίσω πως
Αυτό που κρατάς δεν είν’ ένα βιβλίο
Στην πραγματικότητα, χαρτί δεν είναι.
Είν’ ένας άνθρωπος, ροδοκόκκινος,
Ακέραιος – είμ’ εγώ – Έχε γεια! –
Να χωριστούμε πρέπει για λίγο –
Εδώ! Πάρε απ’ τα χείλη μου αυτό το φιλί·
Όποιος κι αν είσαι, σ’ εσένα ειδικά το δίνω·
Έχε γεια! – Κι ελπίζω πάλι να συναντηθούμε.
Ώσπου να ψιθυρίσω πως
Αυτό που κρατάς δεν είν’ ένα βιβλίο
Στην πραγματικότητα, χαρτί δεν είναι.
Είν’ ένας άνθρωπος, ροδοκόκκινος,
Ακέραιος – είμ’ εγώ – Έχε γεια! –
Να χωριστούμε πρέπει για λίγο –
Εδώ! Πάρε απ’ τα χείλη μου αυτό το φιλί·
Όποιος κι αν είσαι, σ’ εσένα ειδικά το δίνω·
Έχε γεια! – Κι ελπίζω πάλι να συναντηθούμε.