Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Φραντζέσκα Άβερμπαχ, «Ύμνος στην παιδική ηλικία»

Αόρατο παιδί
προσπερνάει τους τοίχους του νηπιαγωγείου,
βγάζει ως ήχο το σχήμα του ελαφιού
που κατασπαράζει τη μητέρα.

Ύποπτος άνεμος
που καταφεύγει στην ιδέα για τη λύτρωση.

Αόρατο παιδί
σκαρφαλώνει το λίθο του Σισσύφου
φυτρώνει ένα όπλο σκοτώνοντας τις ανώτερες εντολές.
Κουνάει το σώμα νωχελικά
και είναι πρηνής εμπρός τους.

Κοιτάζει την κορυφή του βουνού,
τον ουρανό της μελλοντικής του ανακάλυψης.
Εφιάλτης αιωνίως αγεφύρωτος.
Και είμαι ο υπαίτιος.
Και είσαι ο υπαίτιος.
Επιμελείς στην υπαιτιότητα.

Υπ’ όψιν: είμαστε τρομοκρατημένοι
πως θα ζήσουμε-δίχως λόγο-
μέσα στην ησυχία τους
και δεν θα έχουμε προλάβει να σώσουμε κανέναν.

Το αυλακώνει η μέρα το παιδί.
Απελπιστικό.
~
από τη συλλογή Απώλειες, εκδ. Θράκα, 2019
πηγή

Η Φραντζέσκα Άβερμπαχ γεννήθηκε το 1987 στην Αθήνα και έκανε παιδαγωγικές σπουδές. Μελέτησε ποίηση στο εργαστήρι του ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος. Συμμετείχε στην συντακτική ομάδα των εκδόσεων Μανδραγόρας. Έχει εκδώσει μία ποιητική συλλογή: Aπώλειες, Θράκα, 2019. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης