(1).jpg)
.png)
Θυσία είναι να μην διανοείσαι,
ν' αφήνεσαι ολόκληρος
ενώ ήδη υπάρχεις ματωμένος.
Με τις τύψεις εμείς τελειώσαμε.
Ούτε η κραυγή σου δεν έχει
την χαραυγή που θέλησες.
Τα μάτια δεν βλέπουν
ότι πρωτίστως έχουν αισθανθεί.
Ρε ηλίθιοι,
η επιστροφή στον κόσμο θέλει όραμα:
να έχεις εντρυφήσεις το αίνιγμα
χιλιάδες φορές
και να μοιάζει καινούριο.
Μέχρι τότε καλά θα τα λέμε.
Θα τ' αρνιόμαστε όλα.
Μέχρι να ζήσουμε το τραύμα
στην σπουδαιότητά του.
ν' αφήνεσαι ολόκληρος
ενώ ήδη υπάρχεις ματωμένος.
Με τις τύψεις εμείς τελειώσαμε.
Ούτε η κραυγή σου δεν έχει
την χαραυγή που θέλησες.
Τα μάτια δεν βλέπουν
ότι πρωτίστως έχουν αισθανθεί.
Ρε ηλίθιοι,
η επιστροφή στον κόσμο θέλει όραμα:
να έχεις εντρυφήσεις το αίνιγμα
χιλιάδες φορές
και να μοιάζει καινούριο.
Μέχρι τότε καλά θα τα λέμε.
Θα τ' αρνιόμαστε όλα.
Μέχρι να ζήσουμε το τραύμα
στην σπουδαιότητά του.
Η Φραντζέσκα Άβερμπαχ γεννήθηκε το 1987 στην Αθήνα και έκανε παιδαγωγικές σπουδές. Μελέτησε ποίηση στο εργαστήρι του ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος. Συμμετείχε στην συντακτική ομάδα των εκδόσεων Μανδραγόρας. Έχει εκδώσει μία ποιητική συλλογή: Aπώλειες, Θράκα, 2019. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
