Ναʼ ρθει μια μέρα
που θα ζωθώ με στίχους
σʼ ένα μεγάλο δρόμο
με πολλούς ανθρώπους
Θαʼ χει φωνές
και γέλια και μαλάματα
Θα λάμπουν ήλιοι τα γράμματα
μέσα στο ποίημα
και θα χάνονται οι κανόνες
Και να τραβήξω το κορδόνι
ξαφνικά
Πάνω στην έξαψη της πλήξης
Εγώ ταιριάζω μοναχά με τις εκρήξεις
Χίλια κομμάτια
θα χαθούν τα μέτρα
Ίαμβοι και τροχαίοι
θα γίνουν κρότοι
κολασμένα κουδουνάκια
και θα τρομάζουν
τα φιλήσυχα ανθρωπάκια
Ε ναι λοιπόν η ποίηση
μια πράξη απελπισίας
~
από τον κύκλο ποιημάτων "Αιμοπετάλια"
πηγή
που θα ζωθώ με στίχους
σʼ ένα μεγάλο δρόμο
με πολλούς ανθρώπους
Θαʼ χει φωνές
και γέλια και μαλάματα
Θα λάμπουν ήλιοι τα γράμματα
μέσα στο ποίημα
και θα χάνονται οι κανόνες
Και να τραβήξω το κορδόνι
ξαφνικά
Πάνω στην έξαψη της πλήξης
Εγώ ταιριάζω μοναχά με τις εκρήξεις
Χίλια κομμάτια
θα χαθούν τα μέτρα
Ίαμβοι και τροχαίοι
θα γίνουν κρότοι
κολασμένα κουδουνάκια
και θα τρομάζουν
τα φιλήσυχα ανθρωπάκια
Ε ναι λοιπόν η ποίηση
μια πράξη απελπισίας
~
από τον κύκλο ποιημάτων "Αιμοπετάλια"
πηγή
Ο Κώστας Τσιαχρής γεννήθηκε στο Μόναχο το 1970 και μεγάλωσε στο Σχηματάρι Βοιωτίας. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ποιήματα, διηγήματα και κριτικές του έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς σε διάφορα ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά.